.jpg)
Orteliusstraat , Orteliuskade , v Spilbergenstraat
en de Postjesweg en omgeving
Mijn man was zeeman
Een eindje verder de familie Goojaards in een benedenhuis
Boven de familie Pekelharing de familie Schoten
Vanaf de Pieter Oosterleeschool tot het beeldenwinkeltje de Fam Boering ( 2 dochters ) Kroder (met umlaut) ,
Hasselman mevr was onderwijzeres mijnheer was diamantslijper
Dankers of Denkers , Eveleens of Evenhuis, Baarslag, Steenkamp , 2 X Prasing en Brakel
Zo dit was het
Ik hoop dat U er wat mee kunt
Gr Wies Broodwinner
Volgens Els
Als we snoepjes mochten kopen gingen we naar de van Spilbergenstraat, daar was een winkeltje, met een vitrine onder glas,
daar mocht je uitzoeken en werd het lekkers er door winkeljuffrouw uitgehaald
Echt zoals in het gedichtje, het was er halfdonker en lekker sfeervol in mijn herinnering.
In de van Spilbergenstraat woonde ook juffr. Glasenap die gaf pianoles en hoorde in de keuken of je de toetsen met de goede
vingers aansloeg, wat denk je daar van?,
Groet Els
Orteliusstraat en de van Spilbergenstraat en de R.K.
Augustinuskerk, School en Klooster en de Sloterpolder
Orteliusstraat NU Orteliusstraat Toen
Hallo Jaap,
Ik heb een heerlijke tijd gehad in de Orteliusbuurt.
We hadden nog al wat problemen in ons gezin, maar de buurt maakte veel goed
Ik had altijd het idee dat ik niet echt in de stad woonde, ik bedoel als je bv richting de Witte de Withstraat, Admiraal de Ruijterweg ging,
dat vond ik, daar begon de stad
Er ging, in mijn ogen altijd een rust van uit, zeker van de Orteliuskade.
Het was, een beetje dorps maar toch in de stad. Iedereen kende elkaar, op elke hoek zat een winkel, je kon bij elke buur bijna terecht
Het was allemaal heel vertrouwd en we hadden nog land, nu het Rembrandtpark
Wij voetbalde vaal op het land , maar ook achter het klooster van de Augustinusschool zo een beetje op de hoek van de Postjesweg
en het begin van de Orteliuskade
Dan kwam vaak een broeder naar buiten, of we niet zo tegen de deur wilde knallen met de bal.
Als het goed is, is er daar op de muur nog steeds vaag een geschilderd doel te zien met Ajax erop.
Ik heb daar zo veel meegemaakt, teveel om te vertellen, dan zou het een heel boek worden.
En nog steeds, het gekke is dat, als ik een plaat, nu dan CD, draai uit die tijd dan zie ik het zo weer voor mij.
Laatst had mijn broer mij de LP ( op CD dan) Something Else van The Kinks uit juni 1966 toegestuurd.
The Kinks Something Else http://www.youtube.com/watch?v=R8C_W0KmuAo
En ik hoor dat nummer Too much on my mind, en ik zie zo weer ons kamertje met de opklapbedden,
http://www.youtube.com/watch?v=9wPlydvtWZk
de open deuren naar de waranda, en deze LP op ons V&D pick uppie, op een zonnige middag in de zomerschoolvakantie in 1966.
Zo gaat dat dan Jaap, dan dwalen je gedachten weer naar toen, en ook naar de Sloterplas, waar alle jeugd begin jaren 60 samen kwam.
Ik weet niet of het waar is , maar volgens een medelid op een muziekforum zijn daar nog steeds als je goed kijkt op de muren de wit
gekalkte namen van de beatgroepen uit Amsterdam West te zien , The Appels, The Nads ens
De laatste keer dat ik er was, vlak voor mijn verhuizing naar Gelderland heb ik het niet meer gezien.
Ik stond op de steiger en dacht, het water, de steiger zijn hetzelfde, maar de spirit heb ik niet meer.
Mijn jongste broer was de laatste die nog in de Orteliusstraat woonde, op ons oude huisadres.
Sinds 1932 heeft onze familie daar gewoond, met alle lief en leed, en oorlogsgebeuren, opbouw, jaren 50, de roerige jaren 60 noem maar op.
Hij is vorig jaar overleden, mijn oudere broer en ik hebben er een punt achter gezet.
We gaan er niet meer naar terug, immers er is niets meer van ons daar.
Wat rest is memories en de toekomst.
Ik heb nog 19 jaar in landelijk Amsterdam West gewoond, op een woonark bij de Oude Haagseweg.
Ik heb altijd een voorkeur gehad voor het wat landelijke karakter van de stad Amsterdam, de rafelranden zoals ze dat wel noemen.
Helaas werd dat ook volgebouwd, ook de weilanden die we voor de deur hadden wil het gemeentebestuur volbouwen.
Dus naar gelderland verhuisd , na daar als een ontheemde te hebben gewoond in een mooi huis en land voor mijn paarden , voel ik mij daar thuis
Ik heb heel erg moeten wennen aan de mensen en de mensen aan mij denk ik.
Ze denken toch dat je een stads Amsterdammer bent , ze weten niet dat er ook Amsterdammers zijn , die zo praten maar eigenlijk boer zijn,
dat snappen ze niet
Maar ik zal hier niet 3 maanden dood in mijn huis liggen voordat men dat in de gaten heeft, als de rest van de familie dat al niet opvalt.
Je snapt wel wat ik bedoel.
En de rest, ja dat is historie, maar wel een historie die ik graag lees.
Want ik zeg je 1 ding.
ALS het niet was veranderd, ALS het niet zoveel geld kost als nu, dan had ik het liefst een boerderij aan de Lutkemeerweg, de
Raasdorperweg of de Osdorperweg gekocht.
Want Amsterdam West, en zeker landelijk Amsterdam West zit heel diep in mijn hart en zal er nooit meer uit gaan.
Daar kan geen Gelderland, hoe mooi ook tegen op.
2e mail van Stan
Hallo Jaap,
Er komt nu weer veel naar boven, misschien kan ik het beter nu opschrijven en mailen, voor het weer wegzakt.
Zie maar wat je er mee doet.
Mijn vroegste herinneringen gaan naar de kleuterschooltijd, ik weet daar niet zoveel meer van.
Via de Willem Schoutenstraat, de Hoofdweg overstekend waar klaarovers stonden, en dan naar het einde van de Willem Schoutenstraat,
naar het Vergeet mij Nietje.
Veel weet ik er niet meer van, de zandbak, matjes vlechten.
Toen naar de Pieter Oosterleeschool, daar heb ik al wat over geschreven.
Op straat deden we spelletjes zoals, bordje tik, dieffie met verlos en veel voetballen.
We hadden niks, bouwden karretjes van oud hout met ouwe kinderwagen wielen of we vroegen geld om kogellagers te kopen
bij de IJzerhandel Van den Berg in de Jan Evertsenstraat.
Vaak gingen we fikkie stoken op het voorste gedeelte van het land, bij de Orteliuskade, soms kwam de brandweer en moesten we
het uitmaken met water uit de sloot.
Die sloot was een soort grens, onze ouders wilden vaak niet dat we verder het land opgingen.
De sloot zou vol bloedzuigers zitten, er liepen kinderlokkers rond in de bosjes daar, de raarste verhalen hoorde je.
Natuurlijk gingen we toch over de sloot, met een balkie of een plankie.
Hutten bouwen, en verder op was een soort open stuk zand.
Daar gingen we voetballen, jassen of truien waren de doelpalen.
Veel materiaal voor de hutten haalden we tijdens vakantie op als de vuilnis buiten werd gezet, ook grofvuil. natuurlijk.
Of achter de Ringspoorbaan, bij de bouw.
Sommige hutten waren zeer professioneel gebouwd, soms wel met een verdieping erop, die waren van wat oudere jongens.
Daar bleef je maar beter uit de buurt.
Het is ongelooflijk maar je hele leven speelde zich af binnen nog geen hele vierkante kilometer.
Ik kan me herinneren dat een buurjongen waar we veel mee omgingen, hij woonde Orteliusstraat 106 II hoog, die ging
verhuizen naar ik meen de Curacaostraat, die hebben we nooit meer gezien, terwijl dat toch niet zo heel ver weg was.
Maar zo ging dat.
Een andere buurt en je kwam er niet. Later werd dat wel anders.
Het hele leven speelde zich veel op straat af.en woningen waren klein en de gezinnen groot.
Veel jongens sliepen met hun oudere broer of alleen op de zolderkamer.
De zolderkamers van 2 en 3 hoog waren groter dan die van 1 hoog, die van 3 hoog waren het luxueuste, die hadden een groot raam wat op het dak uitkeek.
Op een gegeven moment werden de houten schuurtjes in de tuinen vervangen door stenen schuren, ergens begin of midden jare 60.
Daar toe werd een benedenhuis ontruimd, ik meen 111 of nummer 115 zodat men doorgang had naar de tuinen.
De schuren werden als 1 geheel aan elkaar gebouwd van steen.
Vanaf die tijd heb ik ook wel meegemaakt dat die schuren als slaapkamer werden gebruikt, de benedenhuizen hadden namelijk nog een kamer
minder als de bovenhuizen.
Op een gegeven moment heb ik nog een soort intercom systeem gebouwd met speakertjes en scheldraad, tussen 4 a 5 buurjongens, over het dak en
over de straat.
Niet iedereen had telefoon en zo konden we gebrekkig communiceren.
Een buurjongen die nogal handig was met elektrotechniek, draaide op een gegeven moment platen over die lijn.
Dat was in het begin van het soultijdperk, 1967, 1968, en zo konden wij ook genieten van de nieuwste Atlantic records, en
Wilson Pickett, Aretha Franklin Sam & Dave enz.
Maar voor die tijd was ik ook al geïnteresseerd in nieuwe dingen.
Al toen ik een jaar of 8 was, vond ik sommige straatspelletjes nogal flauw worden.
Ik hing altijd bij oudere jongens rond, dat vond ik veel interessanter.
Op de hoek van de Willem Schoutenstraat en de Orteliusstraat hingen vaak wat nozems rond uit de buurt.
Dat zal zo rond 1963/1965 zijn geweest
Ze hadden leren jacks, verschoten spijkerbroeken, zwarte puntschoenen en een heleboel Brylcream in hun haar.
Het haar zat vaak in een enorme kuif, wat ze regelmatig met een stalen kammetje af en toe heel stoer naar achteren kamden.
Ze rookten zware shag of Lucky Strikes en deden stoer op hun nozembrommers maakten wheelies op het achterwiel en zo.
En daar kon ik ademloos naar kijken, naar die brommers.
Die schitterende Benellies, Royal Nords, Bianchies met de meest schreeuwende kleuren, blauw, rood/wit, groen en geel.
Zie Royal Nord http://www.youtube.com/watch?v=B25VzWUH-yc
Met vossenstaarten, buddyseats overtrokken met tijgerprint, en versierde gas en remkabels.
Ik kon niet genoeg van die brommers krijgen.
Die brommers zijn nu een vermogen waard. 6 a 7000 euro voor een gerestaureerde Royal Nord is heel normaal
En dan gingen ze een rondje rijden met leuke dames achterop, met petticoats, enorm getoupeerd blond haar ( big hair noemen ze dat tegenwoordig)
en hoge hakken.
Ik vond het helemaal te gek, en vond het jammer dat ik niet zo oud was. ze accepteerden me wel, ik bleef op een afstandje en stelde geen vragen.
Ze dolden me wel een beetje maar gemeen waren ze nooit tegen me.
Volgens mij vonden ze het wel leuk dat zo een jochie zo naar ze opkeek.
Tot zo ver dan maar weer,
Groeten,
Stan
.jpg)
.jpg)
Orteliusstraat NU Orteliusstraat Toen
.,,Ellen en Willem zijn nu overleden , waarbij Ellen aan een tragisch ongeluk overleden
Haar kinderen waren Cor Rus, Nel Rus, Wim Rus, Ellie Rus
Hiervan zijn Cor en Nel nog in leven.
Zij is nu 94 jaar en ook zal ik kijken naar oude fotos, ik weet dat ze die heeft waaronder een rolls royce in de van spilbergenstraat,
mijn opa was namelijk voor de oorlog prive chauffeur.
Hi Jaap,
Wij zijn van de van spilbergenstraat Oranje Boven
Ons gezin bestond uit Pieter Rus ( mijn Opa) en mijn Trees Rus ( mijn Oma) samen met nel rus , cor rus en willem rus.
Mijn moeder is na de oorlog geboren.
Mijn opa was bij het verzet gegaan nadat zijn broer verlinkt was ( zij zaten bij de vrijwillige brandweer amsterdam en is naar
allerlei concentratiekampen afgevoerd , hij heeft dit wel overleeft)
Ergens op de site las ik dat de Duitsers de fokker fabriek verplaatsten omdat deze zo vaak gebombardeerd werd.
Dit kwam doordat mijn opa op schiphol werkte en aangaf waar de goederen en onderdelen zich bevonden.
De tekeningen gaf mijn opa aan zijn neef, die dit weer door seinde naar de geallieerden
De geallieerden mochten alleen na werktijd bombarderen en mijn opa maakte er een sport van om zoveel mogelijk van de Moffen te jatten.
Op een gegeven moment kwam hij thuis en zei tegen mijn oma trees, ze hebben angora konijnen , die kan jij goed gebruiken voor
handschoenen te maken!
Mijn oma gaf aan dat ze niet wilde dat hij zijn leven op het spel zette voor een paar konijnen.
Hij kwam die dag terug met een jutezak waarin wat spartelde
Ze deed de zak open en er zat een mager speenvarken in.
Dat varken moest toen geslacht worden , en zegt de slager bij ons op de hoek zei dan moet je maar een pan heet water vullen en de kop
er goed in, want die haren moeten weg.
Want anders kan je hem niet eten, ik ga de keuken in en daar stond vader met zijn scheermesje.
Ook heeft mijn oma het varken een oranje strik omgedaan en is tijdens oorlogtijd naar buiten gegaan, waarbij de overbuurvrouw
zei he trees , hoe heet ie?
Mijn oma riep toen door de straat" Hij heet adolf " en ze is zo de van spilbergenstraat afgelopen, een varkentje met zich meeslepend
wat niet zonder risico was want beneden haar woonde een "zwartjoekel" ( landmacht wa`er of ss`er )
Mijn helderste herinneringen waren, toen dat ik een beetje ingeburgerd was, in de buurt Postjesweg, van Spilbergenstraat en de Orteliusstraat
dat rond kerstmis de kerstbomen werden verzameld.
Dan gingen we eerst een aanvoerder ophalen, een grote jongen die in de Orteliusstraat woonde, we belden bij hem aan , en wachtte net zolang
dat ie naar beneden kwam, dan werden er hier en daar nog wat jongens bij verzameld, en trokken ten strijde.
Meestal ging dat naar die straten die achter de dure Hoofdweg lagen, Curacaostraat en de Corantijnstraat, daar in de buurt.
Daar werd menig slag geleverd, en werd er best weleens behoorlijk bang van, maar ja dat liet je niet merken , toch
Daarna werden de bomen die waren veroverd meegenomen , en verzameld achter de Augustinuskerk
Pieter Oosterleeschool
Klik op historie over de Pieter Oosterleeschool
De Pieter Oosterleeschool (Nu de Kleine Prins ) in de Orteliusstraat alwaar ik op zat eind jaren 1960, ook leden
van de Familie van den Broek hebben op deze school gezeten, waaronder de zoon van Dirk van den Broek, ( van de Grootgrutters )
Het hele interieur van de school is een z.g. Beschermd Interieur geworden, er mag dus vab binnen niets meer worden veranderd
Mijn klasseleraar was Mr Roozendaal, en Juffr Fiege, zeer bekend
Ook Willem van Toorn de schrijver heeft op deze school gezeten !!!
Ook Piet Beertema heeft op deze school gezeten, zoon van Meester Beertema zie
http://tweakers.net/video/5479/polderpioniers-de-man-die-nederland-aansloot-op-het-internet.html
En in de oorlog heeft er een afdeling van de R,K, school ( Was aan de overkant )( Nu de Brittisch school) ingezeten, daar de
R,K. school / Klooster gedeeltelijk werd bezet door de Duitsers
Orteliuskade, links de Middelandstraat Orteliuskade
en achterkant Broederhuis
Ons Speelterrein vroeger
Foto Orteliuskade was proefopzetten van de tent op het land voor de deur van de orteliuskade toen nog geen rembrandt park
Orteliuskade, met rechts net een klein stukje Middelandsstraat , en links het oude ,, Tuindersland" wat al gedeeltelijk opgespoten werd
was, en wat ons vreselijke grote speelterriein was.
Bijdrage van Frans Woons
Je toont een foto van het braakliggende land vlak ten westen van de Orteliuskade nadat de tuinderijen waren opgespoten met zand (gehaald uit de Sloterplas?).
Wij speelden ook op dit braakliggende land dat we het "Hoofdwegland" noemden.
Wij speelden vnl. in het stuk omgeven door Orteliuskade, Jan van Galenstraat, "de Dijk" en Jan Evertsenstraat.
Volgens mijn vader was "de Dijk" in de twintiger of dertiger jaren rond een groot deel van Amsterdam gebouwd.
Voor het openbaar vervoer? Dat is pas veel later gekomen (NS en GVB).
Toen ik klein was waren er in "de Dijk" wat "bunkers" (door de moffen gebouwd?).
Ook wat grote, betonnen bogen. Daar waar een sloot "de Dijk" kruiste.
Op het "Hoofdwegland" stookten we wel eens een vuurtje en "poften" (of "piepten") we van thuis meegebrachte aardappelen.
Dit hadden we in "zilverpapier" (eigenlijk aluminium folie) gewikkeld.
Dat liep meestal op niets uit.. Of de aardappelen waar verbrand of niet gaar?
Bijdrage van Rik van Leeuwen
Rembrandtpark in de vroegste/ 1e Fase ??
er rond 1973 uit zag de fotos passen aan elkaar.
De hoge flats waren nog niet gebouwd alleen het AMRO kantoor stond er ook de ringweg A10 was nog net niet in gebruik.
Orteliuskade Gezicht naar links en naar rechts naar het broederhuis, tezamen met allerhande Brommers, Zundaps,
Eysinks, Kreidlers, Mobylette, Puchs, Thomos, Batavus, Sparta,s Enz en Etc
kom je leuke site tegen, erg grappig zeker omdat ik me zelf ook herken ik sta op de foto bij de 4 brommers, inderdaad 2 typhoons ,
1 puch en de 3e die de reis niet haalde is het EEG tje van Kees Kuijboer. degene die de foto's stuurde is zeker Cor Nuijts? staat er niet bij.
ik het graag zij had een zus die heette Toos, ik heb begrepen dat die overleden zou zijn?
Naschrift van de inzender Foto,s
De brommers links twee Typhoons midden weet ik niet meer en rechts een originele puch.
De typhoons en de Puch hebben de reis gemaakt die andere is onderweg gesneuveld en Kees is met de trein terug gekomen.
Voor ons was deze reis de eerste verkenningen van de "buitenwereld" waar ik nog altijd goede herinneringen aan heb.
Einddoel was Bourscheid in Luxemburg, hier hebben we ook het grootste deel van de vakantie doorgebracht.
Geachte Hr Zwart
Bijgaande foto vond ik op schoolbank
Hij is genomen op de Ir W Maas Geesteranusschool ( 4 e klas LTS )
De krullebol linksvoor is Jelle v d Wal
Ik ben de 3 e van links voor aan
Kunt u hem aan Jelle doen toekomen
Ik ben hem volledig na de LTS uit het oog verloren
Gr Martin Wiegertjes
Hallo Jaap,
Weet je toevallig ook hoe het verder is gegaan met meester Visser?
Heb je hem gekend of iets meer van/over hem gehoord?
Ik heb de aanleg ervan meegemaakt en gespeeld op de landerijen, opgespoten land maar ook in het latere park.
Een kleine supermarkt (De Sperwer), een slagerij en de bakker.
De Sperwer werd beheerd door een ietwat norse corpulente mevrouw.
Het was erbinnen donker. We haalden er wel eens snoep of deden er kleine boodschappen.
Ze moet echter heel veel concurrentie hebben gehad van de Dirk van den Broek supermarkt op het Mercatorplein
(toen nog aandezelfde kant als de Ortelius). Toch heeft ze het die jaren overleefd.
De slager wisselde ergens begin jaren 70 van eigenaar. Volgens mij hadden ze in 1970 zelfs nog houtschaafsel op de grond.
De nieuwe eigenaar niet meer.
Bij de bakker kwamen we het meest.
Volgens mij was er eerst bakker De Graaf en later kwam de familie Ijtsma in de bakkerij.
Een van de dochters kwam bij mij in de klas op de Pieter Oosterlee.
De prijs van een brood bij de warme bakker was toen iets van 60 tot 80 cent (gulden).
Voor het snijden rekenden ze enkele centen extra en als je een plastic zak meebracht dan kreeg je weer enkele centen korting.
Tussen de middag uit school gooide mijn moeder dan geld uit het raam en we haalden dan een lekker warm brood.
Er waren toen 3 bakkerswinkels op een rij. De bakker zoals beschreven, bakker Bold op de hoek Willem Schouten/ Hoofdweg
en een bakker aan de overkant van de Hoofdweg. Bakker Bold had wel de gezelligste winkel.
De melkboer was een hardwerkende man die volgens mij iedere dag met zijn melkkar langs de huizen ging en de melk maar ook kratten
bier overal naar boven bracht.
Ik kan mij herinneren dat daarboven in die tijd een woning van de familie Kuipers in de brand heeft gestaan.
Een flinke uitslaande brand die, naar mijn weten, gelukkig geen slachtoffers heeft gemaakt. een van de kinderen
was een schoolvriendjevan mij.
Deze eetgelegenheden werden toen razend populair.
Soms haalden we daar patat en een kroket of nasi en bamiballen die toen in kwamen.
huizenwand aan.
De exacte regels ken ik niet meer maar het kwam er volgens mij op neer dat degene die de laatste knikker in de gleuf kon tikken
alle gespeelde knikkers had gewonnen. De knikkers hadden daarom ook allemaal een bepaalde waarde die in de straat werd
geaccepteerd en onderhandeld.
Verstoppertje werd toen ook gespeeld en\ een balspel waarbij je met een bal de trottoirband aan de andere kant zo moest zien te
raken dat de bal terugkwam.
De auto's stoorden het spel toen natuurlijk ook al.
Notabene: Er werd indertijd nog met de lange kant van de auto aan de trottoirband geparkeerd wat ons meer ruimte opleverde.
Onze buurman begon met schuin parkeren (auto 45 graden tov de trottoirband) en heeft dat lang volgehouden totdat uiteindelijk de
meesten schuin gingen inparkeren. Later kwamen er parkeervakken voor schuin parkeren.
over het land en later door het park.
De speeltuin bestond toen uit 2 delen: Een met grote bollen die verbonden waren met loopbruggen.
Hier kon je doorheen lopen en opklimmen.
Het andere deel had een hele grote open bol, veel hoger dan de andere bollen) waar sommigen op konden klimmen.
Onder deze bol had je een zandbak waarin je ook kon voetballen.
Om de speeltuin liep een asfaltweg die toen nog nieuw was en waarop we konden rolschaatsen. wat een verschil is met vandaag de
dag is dat er toen kerstbomen verbrand mochten worden in de dagen tussen kerst en nieuwjaar en er vlak na.
Ik heb daar toen goed aan meegedaan.
Ik heb van 1958 ik was toen 5 jaar tot 1974 op Orteliuskade nr 11 gewoond ik heb meegemaakt dat de landerijen verdwenen en het"land"'
later Rembrandtpark werd opgespoten
Ik heb daar een fantastische jeugd gehad.
Alle stukjes die je verzameld hebt zijn voor mij een een stukje herinnering.
Wij hebben op de Sneeuwbesschool een Kleuterschool in een zijstraat van de hoofdweg vlakbij Suriname plein gezeten en later op de
Hoofdwegschool
Zoals gezegd ik herken bijna alles maar kan mij de straatnamen niet goed meer herinneren .
In de Augustinus kerk hadden mijn vrienden en ik een discotheek onder toezicht van pater Bodaar als ik zijn naam nog goed spel.
zal rond 1971 geweest zijn , het opgespoten land tegenover de Orteliuskade was (ik had 5 vrienden van dezelfde leeftijd Jelle vd Wal; Ewald Ihns;
Simon Dekker ;Ron Heij ;Charles Mentink) voor ons een eigen wereld je kon er hutten bouwen, tochten met pijl en boog,
voetballen, schaatsen er waren strenge winters de dijk komt mij ook zeer bekend voor.
Marja wordt nu gebruikt als decor in de serie Spijker Talpa ook de tandarts daar kan ik mij herinneren dat was een centrum met
een aantal tandartsen het devies was als het even kan trekken vullen was zonde van de tijd
site ik stuur de link naar diegene waar ik nu nog steeds mee omga bedankt (vetgedrukt is wellicht een toevoeging)
scholen waren weet ik eigenlijk niet Ron Heij zat bij ons om de hoek van de Orteliuskade op school volgens mij Augustinus school
maar dat weet ik niet zeker.
de schoolreisjes naar de waterleidingduinen ieder jaar weer hetzelfde maar we vonden het geweldig
De directeur was Dhr Eisennacher en in de 4e klas nu groep 6 had je altijd Juffrouw van Leeuwen met de ketting van paperclips
ook een melkzaak bij ons in de buurt te hebben gehad later had hij een supermarkt in Osdorp zijn achternaam is Hoek
Matjes kloppen als je dat deed voor 10 uur in de ochtend kreeg je een bekeuring
Postjesweg , naast de Augustinuskerk, helemaal nog niet bebouwd, rond 1958 ?
Hier speelden we ook veel, en gingen kijken naar de werklieden die daar bezig waren met grondwerkzaamheden
We mochten ook weleens helpen, of we zaten de werklieden ook weleens te plagen.
Zo ook een dragline machinist, die we liepen te sarren
Nou was is tijdens dat sarren net bezig om de dragline door te smeren, dat deed hij met zo'n grote spuit met een
lang flexibel uiteinde.
Dat uiteinde kon ie op een doorsmeernippel douwen, dan dan pompte hij de het vet door de nippel in een
bewegingsmechanisme voor smering
Maar tijdens het plagen was ie in staat om gauw zijn hand vol te pompen, en vliegensvlug in mijn haren te smeren.
Daar was Jacob niet blij mee, en mijn moeder al helemaal niet, wat was dat een klus om het er uit te krijgen !!
Maar ja , eigen schuld, dikke bult
Achteraanzicht van de Orteliuskade, Klooster, Postjesweg en de Augustinuskerk !
Waarschijnlijk vanaf de voormalige tuinderijen genomen
129 II Hoog en daarna op nummer 125 in het benedenhuis.
uit de Orteliusstraat groot feest.
1945 geboren, de jongens waar ik mee omging waren Andre en Bennie Bink en hun zus Jannie
Jannie had in die tijd scharrel met `n karateman die hete Chris,en Rudie Nieuwberg, deze jongens woonde tussen de Spar en de
sigarenboer in de Orteliusstraat,
Pietje Martens, die woonde geloof ik boven de kolenboer in de Orteliusstraat waar ik altijd aanmaakhoutjes moest halen,
tegenover Neut de melkboer.
en leende bij de spar in de Orteliusstraat altijd een pak lucifers om de aardappels die we bij de groenteman tegenover de spar hadden
geleend om ze te poffen.
en weer een flinke reprimande van mijn vader kreeg, die heeft trouwens bij de gvb gewerkt tot we naar de Betuwe verhuisden in 1968.
en `n doofstomme jongen die boven de slager woonde volgens mij tegenover de Sperwer winkel, op de andere hoek had je
nog `n bakker en nog een melkboertje, ik heb mijn schooltijd doorgebracht op de St Augustinusschool van 1951 tot1958.
Groet Nico .Lindooren
Postjesweg
Gezien van de Postjesweg, (Ik denk meteen achter de Augustinuskerk)naar de Ringspoorbaan, op de achtergrond de kerk van
het Apostolisch Genootschap, Hoek Derkinderenstraat
Waar de boot lag, en waar de kinderen zijn was ik veel aan het vissen
Hierin werd ook het water van het opspuiten terug gepompt, waardoor je soms grote zandwolken zag, tezamen met grote Palingen
en andere Vissen
Ik denk dat dit ook de plek was, waar de ,, Overhaal heeft gestaan"
Als kind noemde wij dat ,, de Kom' !!
Surinameplein
Ha Jacob, iedere keer wat nieuws, n.a.v .schoot me te binnen dat er op het Surinameplein een opslagplaats was van brandstoffen (voor de Duitsers),
helemaal overdekt met netten om het vanuit de lucht niet zichtbaar te maken,
Op dolle dinsdag en erna hebben we daar met elkaar de boel gesloopt en naar mijn idee kwam er nogal wat hout uit, dat natuurlijk
goed brandbaar was.
Later hebben we turf gestoken, op het Surinameplein, dat toen één grote vlakte was, het was tenslotte veengrond. de turfplakken werden bij ons
thuis in de oven van het fornuis gedroogd en daarna gebruikt.
Ook de schuilkelder moest eraan geloven, dat was zo'n stinkend ding met allemaal plakken gras erover,
Overigens woonden wij in hetzelfde blok waar de Hoofdweg school en de Corantijnschool stonden.
We hadden daar een binnentuin en daar hielden de Duitsers varkens, die ze meenamen toen ze vluchtten op dolle dinsdag.
Diezelfde dolle dinsdag hebben we uren staan wachten op het Mercatorplein want de bevrijders kwamen eraan en ze waren al in Haarlem en later in
Halfweg, niet dus, De teleurstelling was groot. Het ergste moest nog komen.
Tot de volgende keer. Els
,,Augustinuskerk" en met achterkant van het klooster, en de tuinders
Foto gecopieerd uit het Boek van ,, De Sloterpolder " met toestemming van J.Sieckman
Boek uitgegeven door de Stadsdrukkerij Amsterdam N.V. I.S.B.N. 90-808355-1-x Sloterpolder in tekst en beeld
Amsterdam 2004, Uitgave van de werkgroep Sloterpolder onder auspicien van de Dorpsraad Sloten-Oud Osdorp.
Wij hadden toen nog geen kerk in de buurt; de St. Josefkerk bestond toen nog niet.
We gingen of naar de Augustinuskerk, over de Orteliuskade met al die hondenpoep ( toen al!) op het trottoir aan de tuinderskant
of naar de Boomkerk, ( St. Franciscus) waar ik ook op school ging, op de Admiraal de Ruijterweg niet ver van Sloterdijk, of naar de
Onze Lieve Vrouw van Altijddurende Bijstand in de Chasseestraat, waar mijn vader en moeder als buren tegenover hadden gewoond
en elkaar hadden leren kennen.
Mijn moeder heeft later, toen ze getrouwd was en na het overlijden van mijn vader veel les gegeven op de St. Jansschool in de
Kortenaerstraat bij Zuster Willemien. ( Ze zal wel Wilhelmina geheten hebben.)
Mijn moeder viel veel in bij ziekte en zo, want er was een gigantisch tekort aan onderwijzers.
Mijn zusje was 3 jaar en werd, niet helemaal legaal, in zo'n tijd ondergebracht op een "bevriende" kleuterschool / -klas in de Balboastraat,
bij Juffrouw Klein Ikink.
Ik ben niet helemaal zeker van dat Ikink.
geloof ik, als diegene die in de gemeenteraad van Amsterdam heeft gezeten.
Mijn oom, een halfbroer van mijn vader, Frits Slijderink, was hoofd van de Leoschool in de Pieter van de Doesstraat,
de RK jongensschool die bij de kerk in de Chasseestraat hoorde.
Hij is in ieder geval begonnen met een boek over de geschiedenis van de parochiekerk, ik weet niet of hij dat ooit afgemaakt heeft.
Je weet dat er aparte jongens- en meisjesscholen waren bij de RK en PC-scholen?
Ben je ook geïnteresseerd in dat buurtje,bij het Jan van Galenbad: de Amundsenweg e.o.waar ik woonde, vanaf 1949 - 1962 of
valt dat buiten je bedoeling?
Ruud Krol, de voetballer, woonde naast ons en heeft heel wat met mijn broertjes gevoetbald.
Mijn broertjes waren later verbaasd, want ze vonden hem toen niet de beste voetballer van onze straat
N.N.
Verders nu een bijdrage van Toos van den Broek( geen familie van Dirk van den Broek !!!!)
We kwamen uit Amsterdam Oost en moesten wel even wennen aan de nieuwe buurt.
Een goed jaar later zijn we naar de Ortheliusstraat 46 II hoog verhuisd.
Ik weet nog, dat mijn ouders de trap op liepen in dat huis in aanbouw, om het te bezichtigen.het was een nieuw huis en wat groter dan waar we woonden.
De huur was toen fl. 7,25 per maand!
Mijn oudste zusje en ik gingen naar de Monica school en mijn broertjes naar de Augustinusschool er naast.
Mijn jongste zusje zat nog niet op school.
De twee scholen waren met elkaar verbonden door een mooie gymnastiekzaal. Ik heb daar goeie herinneringen aan.
Alleen één juffrouw was erg vervelend en hatelijk en in 1983 bestond die school (inmiddels samengevoegd tot één gemengde
jongens/meisjesschool) 50 jaar en was er een reünie. Ik ben er heen geweest en..laat nu net die ene juffrouw nog in leven zijn!!
Een aantal jaren later is er een verdieping op de school bij gebouwd, maar toen was ik daar al weg.
We zijn katholiek en gingen naar de Augustinuskerk, waar ik goeie herinneringen aan heb.
wonen en omdat hij haast niets meer kan, door mij voor 100% worden verzorgd.
En we hebben het heel gezellig.
Er waren nog geen zaaltjes open, dus we hebben hun trouwfeest in de gymnastiekzaal van de Oosterleeschool (naam goed onthouden?) gevierd.
In de oorlog werd onze school op een kwaad moment door de Duitsers gevorderd en moesten wij een school delen met een school in de
Chasséestraat, waar 's morgens de ene school en 's middags de andere les in had.
Ik weet nog wel, dat ik als de dood was, dat hij zou vallen. en ook zijn er in die tijd wielerwedstrijden gehouden:
een rondje Ortheliusstraat - van Middellandstraat - Ortheliuskade - Willem Schouten straat.
De eigenaar was (ik dacht Simon)
Maar na de oorlog waren er nog niet veel fietsen, dus de eigenaar moest de kost in hoofdzaak verdienen met zijn winkel.
Daar had hij ook glazen potten met snoepjes van 2 voor 1 cent.
Nu hadden onze huizen nog gasmeters waar je, om gas te hebben, een munt in moest doen.
Dat waren penningen met een klein hoekje eruit gedrukt. En de winkelier verkocht die munten.
Ik weet nog dat mijn moeder ons wel voor zo'n munt wegstuurde en dan een dubbeltje mee gaf.
Eerst gebeurde het dan, dat hij 1 cent terug gaf en zei, dat hij geen "halfjes" meer had.
Maar na een paar keer trapte mijn moeder daar niet meer in. Ze zei dan: "als hij geen halfjes heeft, zeg dan maar dat je er een snoepje
voor mag uitzoeken"!
Ik weet niet of en hoe hij de oorlog heeft overleefd. Dat kan ik me niet meer herinneren.
De Orteliuskade was de grens tussen ons stadsdeel en de Sloterpolder.
Daar woonden tuinders die groenten en komkommers verbouwden.
Ze hadden grote gezinnen, 10 -12 kinderen was heel normaal.
Ze waren bijna allemaal katholiek en zaten allemaal op onze scholen.
Na de oorlog waren er straatfeesten vanwege onze bevrijding. Daar deden kinderen maar ook veel volwassenen aan mee.
Wij kregen af en toe twee tantes uit Delft op bezoek en die hadden ook grote gezinnen.
Zij haalden dan wel 20 pond elk en reisden daar dan met de tram / trein / bus mee naar huis.
Voor ons goedkoop en de tuinders verdienden er nog meer mee dan op de veiling.
In de hongerwinter was alles schaars, ook melk.
Nu was er een boer (de vader van de Senior van nu) een boerderij in de Sloterpolder, vlakbij de Ortheliuskade, maar hij had inmiddels
een flat òp de Orteliuskade.
Foto uit het boek ,, De Sloterpolder"
We brachten hem keurig terug (terwijl een zus van mijn vader en haar man zelf een slagerij hadden) maar denk je dat we één litertje melk
of een paar eieren of wat vlees hebben gehad? Nothing.
Je Toont een prachtige foto van de "overhaal" of "overtoom" aan het oostelijke einde van de Postjeswetering, vlak ten zuiden van de
Ambachtschool (Postjesweg 1). Ik heb deze overtoom nog aan het werk gezien. bootjes, geladen met groenten, werden vanuit de Postjeswetering
getild, gingen een beetje opzij en werden dan in water neergelaten dat met de Kostverlorenvaart in verbinding stond.
Vandaar gingen ze verder op weg naar de Markthallen.
Ook voeren er geladen bootjes door de Admiralengracht (naar het zuiden) op weg naar deze overhaal.
Er liep toen nog een weg ten oosten van de Ambachtschool (tussen de school en de vaart).
Daar waar de bootjes de weg kruisten was een soort viaduct waar doorheen de bootjes voeren.
Daar was het wegdek dus niet veel meer dan een betonnen plaat (mogelijk versterkt of gedragen door ijzeren staven of i.d.).
Toen bestond de brug over de Postjeswetering, vlak ten oosten van de Ambachtschool (brug 186) nog niet.
Wel was er een pontje (een roeiboot) die je voor een paar centen overzette.
Men besloot vele wateren in Amsterdam-West van polderpeil naar stadpeil omhoog te brengen (de waterspiegel ging zo'n 1,80 m omhoog).
Daartoe werden er o.a. langs de Admiralengracht geheid (houten palen die met een heiblok gedreven, door een stoommachine, in het veen tot
op het zand geheid werden).
Dit heien geschiedde rond 1952-1953. Daarna werden de kademuren gemetseld uit klinkers.
De Overhaal, was gesitueerd aan de Postjesweg, en was om de bootjes met Groente e.d. van uit de lagere
Sloter Polder in de hoger gelegen grachtenstelsel te tillen, om dan verder naar de Centrale Markthallen
in de Jan van Galenstraat te te varen
De gele komkommers werden door boeren uit Sloten met vletschuiten naar buurtschap
Overhaal aan de Baarsjes rond de eeuwwisseling
De Baarsjes gevaren, waarin de Kostverloren Vaart een soort lift ( overhaal) de bootjes overhevelden
naar de Lijnbaansgracht bij de Marnixstraat, waar tot 1 9 3 4 de grote Groentemarkt was.
De Uugurken werden ingelegd met Aluin, Laurierblad en Piment!!!???
De Augurken werden allemaal eerst geprikt met een breinaald en daarna in een vat gedaan met water en zout ,
dichtgemaakt en voor 6 weken te slapen gelegd tot het zoet was opgelost.
Linkerkant van de Kaart en zoals het er nu uit ziet !!!! foto Google Earth
Kaarten zijn uit het boek ,, Sloterpolder
Rechterkant van de Kaart Zoals het er nu uit ziet ,, Foto Google earth
De Kaarten zijn ook uit het Boek ,, De Sloterpolder"
2 e stukje van Toos van den Broek
Inderdaad, de boerderij van Dirk van den Broek stond nog iets verder naar rechts in de polder en die van de Ortheliusstraat was iets
verder naar achteren in de straat, dan waar ik woonde.
Ik zat inderdaad op de r.k.school.
Toen heette de meisjesschool de St.Monicaschool en de jongensschool de St.Augustinusschool.
Toen nog gescheiden, nu is het één school en heet die samen de St. Augustinusschool.
De scholen waren gelijkvloers en verbonden door een gymnastiekzaal. Later is er een verdieping op geplaatst.
overleden, en dat we toen in de gymnastiekzaal van de P.O.school het feest hebben gevierd.
Je kon nog nergens een zaaltje huren zo kort na de oorlog.
Verder ben ik er geloof ik nooit binnen geweest.
Onze school was door de Duitsers op een goed (kwaad) moment bezet en wij zijn toen naar een school in de Chasséstraat geweest.
Van de jongensschool weet ik niet meer. Ik kan het wel een keer aan mijn oudste broer vragen.
Er zaten wel zeker 10 meisjes uit de 'polder'
We mochten dan vaak kleine komkommertjes plukken, die aan de kant groeiden.
Heerlijk! En ook mochten we vaak roeien, met die ijzeren schuiten, want overdag waren hun vaders al lang terug van de veiling.
In het voorjaar, in de tijd van spinazie, andijvie, postelijn dan verkochten de tuinders rechtstreeks aan publiek.
Je kon dan vaak 8-10 pond andijvie of spinazie voor..........10 cent !!! krijgen en dan verdienden ze er nog meer aan dan aan de veiling.
Wij gingen thuis naar de RK kerk: de St.Augustinuskerk. Ik bewaar daar hele goeie herinneringen aan.
Hij werd bediend door paters Augustijnen en dat waren toen (en die er nog zijn zijn dat nog) heel tolerante priesters.
Ik denk wel eens,waren er nu nog maar van die inspirerende mensen.
De school was een nonnenschool. De meesten waren aardig, alleen een handwerk non, daar had ik het niet op (of zij niet op mij).
Ik had een zus, die was 6 jaar ouder en kon heel mooi handwerken. Een natuurtalent. Het is ook haar beroep geworden.
Ik ben verpleegster geworden. Maar ik deed wel mijn best. En altijd, als ik iets gemaakt had en ik moest het laten zien, zei ze:
"doe het maar opnieuw, je zus kan het veel beter".
Ik kreeg daar een keer genoeg van in de 4e klas en toen ik het weer moest uithalen en opnieuw doen ging ik een beetje achter mijn
voor-buurmeisje zitten en deed of ik bezig was.
Na een tijdje liet ik het zien en toen zei ze: "zie je wel, veel beter".
Toen zei ik dat ik er niets aan had gedaan en zei ze, dat ik loog en werd de klas uitgestuurd. (die goeie ouwe tijd!).
Tegenover jullie school was op de hoek van de Pieter van Middellandstraat een kruidenier/fietsenstalling van dhr Broodwinner,
Een nederlands Israelisch meeneer
Of hij de oorlog heeft overleefd, kan ik me niet meer herinneren.
Maar ik weet wel, dat hij o.a. snoepjes verkocht van 2 voor 1 cent.
Nu hadden we een gasmeter, daar moest je een muntje instoppen om gas te hebben.
We moesten dan vaak een muntje voor mijn moeder halen en dat kostte 8½ cent.
Als we een dubbeltje meekregen, gaf hij steevast 1 cent terug en zei dan, dat hij geen halfjes had.
Maar mijn moeder had hem door en zei dan: "als hij geen halfje terug heeft, mag je een snoepje van 2 voor 1 cent uitzoeken.
Hij probeerde het bij ons niet zo gauw meer.
Wij hinkelden, knikkerden, hoepelden, sprongen touwtje, verstoppertje, krijgertje en 'oorlog verklaren' op de rijweg of pinkelen
met een pinkelhoutje en een stokje vanaf de put. Geen auto's en geen fietsen.
Mij schiet nu ook nog te binnen, dat Dirk van den Broek jr (toen) met een paard en kar door de straat kwam om schillen op te halen, vóór
en aan het begin van de oorlog.
Onder de bok, dus zijn zitplaats, had hij een hok met een paar konijntjes.
Dat was altijd leuk, om die even te aaien.
Ook moest je, zeker eind 1944, vaak in de rij staan als de bakker brood of de slager vlees had.
Of van Buuren op de Postjesweg had aardappelen of groenten of van Amerongen of de Gruijter had iets lekkers op de bon.
Dan stond je soms een paar uur en tegen dat je aan de beurt was, waren ze uitverkocht!
Ik ben een keer in December 1944 met een fiets met anti-plofbanden 'er op uit' gegaan om suikerbieten te krijgen.
Ik was 14jaar, was nog nooit alleen Amsterdam uit geweest.
Ik ging 's morgens om 8 uur weg (eerder mocht je niet op straat van de Duitsers).
Ik ging de Haarlemmerweg op en tussen Amsterdam en Halfweg passeerde me een schillenkar en daar zat een klasgenootje met haar zusje van
11 jaar op.
Ze hadden een lift.Ik mocht me laten trekken.
Bij Halfweg ging hij rechtdoor en wij rechtsaf, richting Noordzeekanaal.
Toen we daar aankwamen lag er een schip en we mochten van de schipper de suikerbieten rapen, die "tussen de wal en het schip" waren gevallen.
We hadden samen 3 juten zakken vol en gingen weer richting huis. 1 zak achterop, 1 zak op de dwarsstang en 1 zak er tussen in, in die driehoek.
We duwden de fiets om de beurt, tot aan de Haarlemmerweg.
Toen om de beurt elk 20 boompjes, toen elk 10 boompjes en toen elk 5 boompjes.
We kwamen haast niet meer vooruit. Hij werd steeds zwaarder. En onderweg maar gedichten opzeggen, daar waren we alle drie gek op.
( Mijn klasgenootje en naamgenoot is ook verpleegster geworden).
We kwamen om 5 minuten voor 8 uur thuis, hebben de zakken bij ons thuis in het trappenhuis gegooid en zij zijn rennend naar huis gegaan
(in de Paramaribostraat) en waren om 1 minuut voor 8 thuis!!! 8 uur was het spertijd! En de ouders in de rats natuurlijk.
Zo Jaap, dit zijn zo maar wat herinneringen aan mijn jeugd in de Orteliusstraat.
De ergste herinnering is, dat mijn moeder daar 3½ jaar ziek is geweest en gestorven, toen ik 12 jaar was.
Dat staat nog op mijn netvlies gegrift alsof het gisteren was.
Ik hoop dat je aan mijn schrijverijtje wat hebt. Wil je nog iets specifieks weten, kun je dat altijd vragen.
Postjesweg. Interesse? Laat het maar weten.
Groetjes, Toos.
Omdat ik zelf ben opgegroeid in de Orteliusstraat werd dit voor mij ook een "trip down memory lane".
Er komen naast namen van straten, zaken, scholen enz. ook verscheidene namen van personen in voor die ik zelf heb gekend.
Iedereen herkent momenten wanneer je denkt: wat zou er van die of die ooit zijn terecht gekomen.
Dit overkwam vanzelfsprekend ook mij, temeer omdat ik sinds 1959 in het buitenland (Finland) woon, en mijn connecties met Nederland,
zoons, dochters en kleinkinderen van mijn broers misschien daargelaten, jammer genoeg zeer schaars zijn.
Hun ervaringen of verhalen komen je dan zo bekend voor dat deze gevoelens van een zekere weemoed met zich brengen,
maar niet alleen dat.
Vaak is het zo dat je dan van bepaalde voorvallen je eigen beeld hebt dat je dan misschien zou moeten bijstellen, of waarover je
misschien wel eens iets meer zou willen vernemen, of - ook dat nog - eventueel zelf iets zou kunnen vertellen.
Zo verging het mij met o.a. de stukjes van Toos van den Broek.
Haar heb ik nooit gekend, alleen al omdat ze een jaar of tien ouder moet zijn dan ik, maar omdat ze vertelt dat ze ooit op de Orteliusstraat
heeft gewoond, en wel op nummer 46 II, is zij mijn "buurmeisje" geweest.
Ik woonde namelijk op nummer 44 I.
Ook omdat ik niet kan weten hoe actief de diverse "auteurs" daarvan je site volgen, aarzel ik een reactie te geven.
Bovendien weet ik niet eens hoe ik dat zou moeten doen; in het bijzonder wanneer ik iemand een persoonlijke vraag zou willen stellen die ik,
om discreet te blijven, misschien beter in een persoonlijk mailtje zou kunnen voorleggen.
Bij voorbaat mijn hartelijke dank. Ik hoop dat je site nog lang wordt voortgezet en wens je veel succes er mee. Mocht je dit willen plaatsen,
ga gerust je gang.
Walter Lodewijks uit Finland
Hier ben ikke Schelpies aan het zoeken bij de Ringspoordijk , 2 of 3 jaar oud
Op de achtergrond de torens van het Mercatorplein en de landerijen van Jan v d Broek
In mijn herinnering was er in mijn jeugd een groot bovengronds bassin van een watereinigingsinstallatie voor de Ringspoordijk
Dan zag je dat er een grote draaiarm steeds draaiend, water over het grind spoot, maar volgens Gerard de Graaf was dat achter de Ringspoordijk
Tekening / Schets van de Waterzuiveringsinstallaties
Ikke, met Koe en op de achtergrond de Orteliuskade een een toren van het Mercatorplein
en de landerijen van Dirk/ Jan van den Broek ? De Kleren die ik aan had zijn door mijn moeder zelf gemaakt.
Mijn vader werkte bij de K.L.M. en deze kon stof bemachtigen , stof die ook gebruikt werd voor de bekleding van de
vliegtuigstoelen, ja er was niet zoveel toen !!
Overtoom en Vondelpark
De Overtoom, alwaar ik vroeger met Pa altijd naar de Kapper moest ( Kapper IJzenbrand ???)
Moest dan altijd lang wachten en doodde de tijd met de ,, Leesmap" waarin de Panorama en de Lach in zat.
( Toen nog heel onschuldig ) en de Donald Duck natuurlijk !!!
Mooi gezicht altijd om de haren opgeveegd te zien worden, daarna werd er een luik in de grond geopend , en
daar verdween al het haar in !!
Als je van het Surinameplein kwam, zag je het grote gebouw van Pon, van de Volkswagens
In mijn herinnering hing er altijd een auto in een kraan boven het gebouw ???
Aan die kant van de Overtoom had je ook vele ingangen naar het Vondelpark, waaronder het Kattegat ?
die op het Therese Schwartsplein staan
Klik op
Foto,s Huizen ontworpen door Michiel de Klerk, Amsterdamse School
Interessante links over Amsterdam
Cursus Amsterdams, leuke site over Amsterdam
http://www.mokums.nl/cursus_amsterdams.html
Het Geheugen van West
http://www.digischool.nl/ckv1/beeldend/school/de_amsterdamse_school.htm
Verbaarsjes
http://www.verbaarsjes.nl/info/straten/straten_alg.html
Het Historisch Archief van de Baarsjes
http://www.historischarchiefdebaarsjes.nl/index.html
Gemeenste Archief Amsterdam
http://gemeentearchief.amsterdam.nl/archieven/beeldbank/
Terug naar de Helmersbuurt
http://www.xs4all.nl/~wichm/helmerbuurt.html