Toen Amsterdam in 1921 de Gemeente Sloten annexeerde, had Sloten
een plan om zesduizend arbeiderswoningen te bouwen in de
Baarsjespolder De grote man was bouwondernemer Heere
van der Schaar, eigenaar van de grond. Hij had nog 1 troef. Hij kon
goedkoper bouwen dan zijn concurrenten.
Zijn geheim was dat hij hele woningblokken in 1
keer neerzette, volgens een vast stramien, met gewapend beton
Daar had je geen metselaars bij nodig, en
architecten hoefden
alleen maar de buitenkant te ontwerpen
Amsterdam moest met van der Schaar in zee gaan, maar het
mocht geen knoeiwerk worden
De gemeente liet een nieuw Plan West opstellen en benoemde een
'Esthetische commissie" van drie wijze mannen om
toezicht te houden op de uitvoering
Van der Schaar kreeg zowat alle
architecten van de Amsterdamse
school op zijn dak
Hij haatte hun uitspattingen - met torens, arcades. erkers,
balkons, ronde hoeken, gevelsprongen, overdadige portieken,
ingewikkelde vensters!!
Ze verminkten zijn plattegronden
De
architecten op hun beurt mopperden dat ze alleen
maar baksteentjes tegen Van Der Schaar Beton mochten plakken
Toch is in West de grootste concentratie van de
Amsterdamse School ontstaan
Strakker en soberder dan in de P L Takstraat en de Spaardammer
buurt
Dit is een
uittreksel van een verslag van Lodewijk Brunt en
Kees Tamboer uit een stukje in ,, Het Parool " genaamd :
Twee reuzen in een Prachtwijk d.d 21 sept 2007!
Hoofdweg
204 III Amsterdam
De buren die in ons portiek woonde waren
204 Huis Familie Konig
202 Huis Fam Diepenhorst
204 I Fam
Buiskool
202 I Fam Mulder
204 II Fam Peetoom
laterVeenendaal 202 II
Fam Grashuis
204 III Fam Fam Zwart
202 III Fam Walters
Oude Foto van
het huis op de Hoofdweg met nog net mijn Vader en Moeder op III Hoog
Foto genomen vanuit datzelfde raam Hoofdweg met
mijn moeder en zussie
Mijn moeder en ik, zo een beetje rond
1952 op de Hoofdweg
Ik ergens in de buurt van het Columbusplein
Zuster Sjaan , ik en Pa op het Columbusplein
Met Ma bij het van Heutsz monument bootjes varen kijken, geweldig
Denkelijk rond 1955
Sjaan en ik ergens op het Columplein bij Jan Burger (
Accordionist-Drummer ) voor de deur
De foto is waarschijnlijk ergens op deze plek genomen
Beide foto's met paard zijn genomen door de bekende fotograaf en schilder
Paul Rollman nu 87 jaar en
uit de Jordaan afkomstig, thans wonende Beemster
Er zijn heel wat kinderen door hem gefotografeerd"op een pony en of pony met
wagen
Volgens zijn zeggen heeft hij er jaren van gegeten
De pony heette Gimo , en na een vermoeiende de werkdag ging hij op
stal op de Kostverlorenkade en
heeft 7 jaren met hem door de stad getrokken , de foto's werden genomen met
een Leica camera
Paul is ook bekend van de carnavalshit ,, Mag ik effe adem halen "
Hij woonde destijds op de Jac v Lennepkade 318
De zoon van Paul Rollman op de pony en Paul zelf
Nog een meisje op een pony , persoon onbekend
De achtertuinen tussen Hoofdweg en de Hudsonstraat
denkelijk rond 1930
Alles nog splik splinternieuw
Palm Pasen denk rond 1961
Voormalige buren en buurmeisjes en jongens van de Hoofdweg
Buurmeisje Irene v Ginkel
Ria Willebrands
Ria voor de deur op de Hoofdweg 208
Foto van Fam Verheul en Jose Verheul voor Augustinuskerk
Zij woonde op de Hoofdweg 206
De winkel waar
vroeger de winkel van Schuddemat was
Volgens Sonja Schmidt !!
Hallo
Jaap!
De
winkel van Schuddemat kan ik me nog herinneren. Ik ben er diverse keren
in geweest. Vnl. eind veertiger jaren.
Ik kocht daar “melkgriffels”.
Voor 2 cent / stuk, denk ik.
De
winkel was gevestigd op de Hoofdweg. Aan de westkant. Aan de oneven
kant dus.
Vlak ten zuiden van de Willem Schoutenstraat. Op of rond
nummer 239.
Ik ben
iets ouder dan jij en toen ik naar de eerste klas van de lagere school
ging (in 1947) was het vlak na
WO II en er was nog een tekort aan een
hoop dingen, w.o. papier.
Diverse
levensmiddelen waren nog “op de bon”. Ik geloof dat suiker als laatste
artikel bon-vrij werd. Enige jaren na 1945.
Op
school, in de lagere klassen, schreven we niet op papier maar op
leitjes. Daartoe hadden we griffels.
Er waren twee soorten: dunne,
harde en dikke, zachte griffels.
De
eerste soort piepte wel eens als je op een leitje schreef; de tweede
niet en dat waren de melkgriffels.
Griffels werden bewaard en een houten doos; een zgn. “griffeldoos” of
“griffelkoker”.
Ze werden gescherpt aan bakstenen in de schoolmuur. Dit hadden
generaties van schoolkinderen gedaan.
Er
zaten dan ook gleuven in de bakstenen. Daar waar de kinderen de
griffels slijpten (sliepen?).
De
leitjes waren gevat in een houten raam.
Als je
klaar met je werk was en de juf had het goedgekeurd dan kon je dat
uitvegen met een vochtig sponsje.
Daarna
werd het leitje droog gewreven met een lapje. Sponsje en lapje werden
bewaard in een “sponsendoos” van metaal.
Dit
doosje was een cilinder open aan beide einden maar in het midden, d.m.v.
een metalen schotje, in twee gelijke delen verdeeld.
Op
iedere helft paste een metalen dekseltje. Het geheel was van buiten
geverfd. In de ene helft van het doosje bewaarde
je het sponsje; in de
andere helft het lapje.
Soms
deden kinderen wel eens een bruine boon of i.d. bij het vochtige
sponsje.
Dan gebeurde het soms wel eens dat de boon begon te kiemen…
Later
schreven we met potlood op papier. Nog later met inktpennen (b.v.
“kroontjespennen”) die je om
de paar woorden in een inktpotje moest
steken.
In
1953 ging ik naar de MULO en toen kocht ik een vulpen.
Kort daarna
kwamen de eerste ballpoint pens op de markt. Van Bic. B.v. de Bic
“Click”…
De
foto die je me stuurde staat op de Beeldbank van Amsterdam.
Je
kunt inzoomen en dan blijkt dat, toen de foto genomen werd, de winkel
van Schuddemat er eentje in een rijtje van vier is.
Deze
vier winkels zijn, van zuid naar noord (huisnummers klimmen dus op):
Frans Woons
Wij hadden ook Oltmans als huisarts. Zijn
moeder was kinderarts en die woonde en werkte op de sjieke
Hoofdweg.
Daar ben ik als kind wel geweest.
Vgls Sonja Schmidt
Goedemiddag meneer Zwart,
Wat een prachtige site en een schat aan
informatie over mijn jeugd.
Ik ben geboren op de Postjesweg in 1966 het
nummer weet ik niet meer want met mijn geboorte werd de woning echt
te klein
(ik was inmiddels dochter nummer 4) en zijn wij met het gezin verhuisd naar
Hoofdweg 112.
Mijn opa had een banketbakkerij op
Mercatorplein en een ijssalon.
Opa en oma woonden ook op de Hoofdweg welk
nummer weet ik niet maar ik kan er wel zo heen lopen.
Volgens zeggen haalde bekende Nederlanders
o.a. Wim Kan zijn gebak bij mijn opa.
Ik heb op de Sneeuwbesschool bij juffrouw
Van Beveren en op de Corantijn school gezeten tot ik 7 was en het
gezin naar Rotterdam vertrok.
Mijn vader Wim Posno (geboren 1932) en opa
Willem Posno (geboren 1900) zijn al geruime tijd overleden.
Graag zou ik wat meer over mijn opa en met
name zijn bakkerij te weten willen komen en over de jeugd van mijn
vader op de Hoofdweg.
Namen die mijn vader noemde waren Appie
Druif, …… Kuit, Rob Stelwagen.
Mijn vader speelde ijshockey en wij allen
(zussen) hebben op de Postjeskade leren schaatsen.
Er werd bij ons thuis niet zo heel veel
verteld over vroeger.
Het enige dat ik weet van opa is dat hij
opgepakt is in de oorlog vanwege het verspreiden van de Waarheid en
in
concentratiekamp Vught terecht is gekomen.
Hij werd in het verzet De Lange genoemd (opa
was ruim 2.10 m.) en hebben veel onderduikers gehad op het adres op
de Hoofdweg.
Onder hen woonde in de oorlog een politieman
die bij de NSB zat??????
Mijn dochter studeert aan de Universiteit in
Amsterdam en heeft een kamer gevonden in de Baarsjes.
Als ik haar bezoek maken wij altijd een
kleine trip door memorie Lane want het was erg fijn wonen in
Amsterdam West.
Tot mijn verbazing zit in het pand waar opa
vroeger de banketbakkerij had nog steeds een bakker en is volgens
mij het interieurs
ook nog steeds niet aangepast.
Ik ben benieuwd naar de reacties.
Met vriendelijke groet,
Esther Posno
Een “Sigarenmagazijn”. Hoofdweg 235.
Melkinrichting “Het Westen”. Hoofdweg
237.
De winkel van A. Schuddemat, “Boek en
Papierhandel”. Ook “Leesbibliotheek”. Hoofdweg 239.
“De Goedkoope Winkel”. Tel. 26403 of
26408 of 26409. (Ingang om de hoek; in de Willem Schoutenstraat?).
Hoofdweg 241.
N.B.
Huisnummers zijn bij benadering. Ik kan er 2 naast zitten
Ik ben Aafje Kompier (gehuwd met van der Mark)
geboren in 1940 en heb gewoond op de Hoofdweg 170 later heb ik ook nog gewoond op 172 1e en 2e
etage. Mijn vader was politieagent en ik denk
dat menigeen zich hem wel herinnert, volgens mij was de winkel van Schuddemat niet op
de hoek maar de winkel ernaast.
De
oude heer Schuddemat had een kunsthand en hield deze altijd in zijn zak,
later nam zijn zoon de zaak over en weer later
kwam er een bontatelier in.
Op de Postjesweg had je sigarenwinkel Beijer, daar
kon je op zondag altijd zien of de voetbalwedstrijden doorgingen.
De club van de heer Beijer was Blauw Wit en als
die hadden verloren vertelde hij aan iedereen dat hij pijn in z'n harses
had.
Je kon vroeger op de Hoofdweg putten want er
stonden toen haast geen auto's.
Bij de speeltuin waren ook altijd clubjes bijv.
handarbeid, ballet(les gekregen van Ries Brouwenstein de zuster
van de
zangeres Gre Brouwenstein, ze
woonden op de Postjesweg)
Ik ben op school gegaan op de Paramariboschool die
was in de Crijnssenstraat, aan het einde van de oorlog gingen de Duitse
soldaten over de hoofdweg,
ze waren gelegerd in de Hoofdwegschool.
Later zijn mijn kinderen op deze school geweest en
op de Sneeuwbes dat was de kleuterschool in de Arubastraat.
In de kerstnacht hoorde je het Leger des Heils
kerstliederen zingen, dat was me wat, prachtig gewoon.
Ik heb zo maar wat herinneringen opgeschreven
misschien vinden anderen dit ook wel leuk.
Nog even een aanvullinkje op mijn vorige mail.
Sonja Ter Neuzen was de dochter van mijn tante dus
mijn nichtje.
Na de oorlog werden op het Magelhaensplein op
platte vrachtwagen, vrouwen, die met de Duitsers geheuld hadden,
kaal
geschoren en in de menie (dit was oranje verf) gezet.
Ik heb nog niet het hele stuk gelezen dus
misschien staat het al ergens maar in de oorlog kon je in de winkel waar
later Desire kwam,
bij de banketbakker Verburg koek halen.
Je stond er wel uren in de rij.
Je moest wel suiker meenemen en
inleveren. Mevrouw Verburg was ook de eigenaresse van Desire, zodat ze
toen twee zaken hadden.
Op de hoek van de Hoofdweg met de
Postjesweg zat aan de ene kant Albert Heijn en aan de andere kant een
koffiehuis
Mijn zusje is later getrouwd met de zoon van de
baas van Albert Heijn, Rinus Hali.
Mijn oma woonde op de Postjesweg op de andere
hoek dus bij de Hudsonstraat boven een fourniturenzaak die Rutex heette.
Wij woonden dus op de Hoofdweg 170 en naast ons
was o.a. de winkel van Ebling, later werd dat Hoekzema.
Harry Hoekzema werd op een kwade dag 'morgens
om 9 uur vermoord voor fl. 50,--.
Hij had nl. ook een girokantoortje in de winkel
genomen en een of ander personage dacht dat daar wel veel te halen zou
zijn. Mis dus.
Groetjes Aafje
Beste Jacob,
Kostelijk die stukjes proza die je me zond. Er staan inderdaad heel
wat bekende namen van straten, scholen en plekjes in.
Maar ook de naam Slijderink zegt mij heel wat. Ik heb les van hem gehad en dat was dus de
halfbroer
van Frits Slijderink
Mijn vrouw kende daar alle mensen, want daar heeft zij
zelf als kind tot haar 23ste jaar gewoond.
Zuster Wilhelmien van de St. Jans School in de Kortenaerstraat is mij
zeer bekend.
Van die school herinner ik mij nog
Zr. Paula, die altijd
tegen de bloemen op het altaar in de kerk zat te praten..
Als Slijderink een boek geschreven heeft over de geschiedenis van de
parochie
kerk O.L.Vrouw van Altijddurende Bijstand, zou ik dat zeker
aanschaffen.
Helaas is de kerk niet meer in gebruik en was er zelfs
sprake van sloop
Jacob, nogmaals hartelijk bedankt. Je deed en doet me een geweldig
plezier hier in het verre Amerika
in een stad die ontzettend grote water
en wind schade heeft opgelopen.
We spreken elkaar nog wel eens.
Max
Ir. Max A. Winkeler
Bij
ons op de Hoofdweg kwam altijd de Augurkenman langs op de zondagochtend en deze
kondigde zijn komst
aan
met een luide basse grog stem
In
het blad Ons Amsterdam staat het volgende er
over geschreven
De Ventersroep van Israel Zwaaf
Uitjes
uit de wijnazijn
komkommer
een cent
als
je niet eet, ga je dood
drie
centen een moot.
Zie
http://www.youtube.com/watch?v=8MeqHWQdsrQ
Bijdrage
van Eugene Jansen
Die zoetzuur mijnheer kan ik mij goed voor de geest
halen , hij was een beeetje mank en had een aardappel gezicht, zijn vrouw
die ook meeliep was een heel lief mens
( Hij en zijn vrouw zaten later op de markt ) ik herinner
mij nog zijn eerste zin maar kon bij god niet verstaan
wat hij voor de
rest liep te zeggen
Gelukkig is dat na meer dan 50 jaar nu ook opgelost, dank
zij uw site
Vissen in Oorlogstijd
Beste Jaap, ik geloof dat ik aan jou gevraagd
had over vissen in de oorlog?
Daarna heb ik het NIOD dezelfde vraag
gesteld. Hierbij vindt je het antwoord.
Ik vind het heel wonderlijk waarom
er zo weinig mensen in de
Hongerwinter gingen vissen? Zo weinig mensen
die een visvergunning hadden?
Ben toch wel nieuwsgierig of er nog oudere
mensen zijn die daar iets over kunnen zeggen.
Ik ben lid van het Vrouwen
Contact Castricum en zal daar de vraag eens voorleggen.
Groetjes Els.
Geachte Mijnheer Zwart
Er was in de oorlog geen visverbod.
Wie over een visakte beschikte, kon gaan vissen en dat deden er
tijdens de oorlog steeds meer.
Hein A.M. Klemann merkt in dit kader in zijn studie over
economie en samenleving tijdens de bezetting op, dat het aantal
hengelaars
met een visakte steeg van dertienduizend in het seizoen 1938/1939
tot vijfenvijftigduizend in 1944-1945.
Met vriendelijke groet,
René van Heijningen
Afdeling informatie en documentatie
Nederlands Instituut voor Oorlogsdocumentatie
Een
schoolfoto waar Pa, een oom
Herinneringspenning KLM
Zojuist een heleboel
over Amsterdam oud-west gelezen en daar heb ik vanaf mijn 3e jaar in
1936 tot ver na de oorlog gewoond in de
Antillenstraat.
Daar waren vlakbij de Arubastraat waar ik de kleuterschool
bezocht en de Hoofdweg- school waar ik 6 jaar
heb doorgebracht.
Van de buurt weet ik
natuurlijk nog veel van de winkels.
Ik woonde op de hoek van
de Postjeskade en de Antillenstraat.
Postjeskade hoek Antillenstraat
Mijn ouders hadden de (laatste) flat
gehuurd, die door de bouwer als "kantoor" gebruikt
werd.
Op het grote erkerraam was door de bouwer aan
de binnenkant met witkalk de huurprijs gezet, n.l. f. 30,00 per maand.
De ruit was schoongemaakt en de tekst zo goed
als als het kon verwijderd van de binnenkant van het glas, maar als het buiten koud
was en
binnen werd gestookt, verscheen deze tekst weer duidelijk leesbaar door
de condens!
Uiteindelijk woei, jaren
later, bij een storm het raam in en werd er nieuw glas gezet.
Er waren toch redelijk
veel winkels in de buurt.
In de Antillenstraat
was tegenover ons huis de sigarenwinkel van Berendsen, , na de oorlog gedreven
door de heer en mevrouw Van der Spoel;
in de dichte hoek de rijwielstalling en
reparatiewerk- plaats van Rozendaal, op
de hoek van de Van Walbeeckstraat de groenteman Kluft,
op de "uitspringende
hoek" de snuisterijen- winkel van Swaning (door
een lichamelijk ongemak liep deze man moeilijk en met zijn hoofd
ietwat scheef
en werd door iedereen "de stijfnek" genoemd);
dan bij de hoek van de Curacaostraat de winkel van kruideniers?
concern HAKA,Cooperatie
De Samenwerking en op de
tegenoverliggende hoek de melkwinkel van de heer De Boer.
Aan het begin van de Van
Walbeeckstraat om de hoek bij groenteman Kluft was de winkel van drogisterij
Voortallen; verder de straat in, bij het
kruispunt met de Corantijnstraat, zat een rijwielhandelaar, daar tegenover een
slager, op de andere hoek de melkboer Van Driel en op
de vierde
hoek
bakker Poen, aan het eind bij de
Postjeskade zat nog een sigarenwinkel.
In de Curacaostraat aan
de kant van het Surinameplein zat een kapper, Toering, annex sigarenzaak, en
verderop bij de kruising van de
Corantijnstraat
waren er de VANA, daar tegenover een
groentewinkel en dan op de
andere hoeken de Corantijnschool en de
Montessorischool(daarop stond in de
oorlog een sirene), tenslotte in het stukje
Corantijnstraat tussen de Curacaostraat en de Van
Walbeeckstraat zaten nog een drogist
"Jantje van alles" en een
handwerkwinkeltje.
Tenslotte zaten op de
hoeken van de Curacaostraat bij het Surinameplein aan de ene kant De Gruyter en
aan de andere kant banketbakker Swaving.
Geachte heer Zwart,
Wat het dichtste bij is, zie je over het hoofd: ik heb niet
vermeld dat onder mijn ouderlijke flat in de Antillenstraat een kapsalon was gevestigd.
Er waren in de loop der tijd verschillende
eigenaren, maar de laatste was volgens mij mevrouw Hofstee, die ook op de benedenetage woonde.
Een en ander om het Antillenstraat-verhaal te completeren!
Vriendelijke groeten,
A.ter Beek a.terbeek2@chello.nl
Foto genomen door mijn vader, en gezien de leeftijd van mijn zusje rond
1958!!
Ook had ik altijd een hele vage herinnering aan
fietstochten bij Ma of Pa achter of voorop de fiets van dat we ergens
fietsten
langs een landweggetje, en dan was het als kind erg leuk om dan te weten dat er na verloop van tijd altijd een hele leuke
bezienswaardigheid
kwam, namelijk een leuk klein ,, onderzeertje" bij
iemand in de voortuin geplant
Dat vond ik als kind iedere keer weer een grote
attractie, en
keek er altijd weer naar uit !!!!
Maar soms dacht ik weleens, was dat nou echt, wat we toen
zagen als we daar gingen fietsen, ging daar aan twijfelen, mede omdat Ma zich
daar niets
meer van kon herinneren
17-Mei-2006 zit ik de Parool lezen, allemaal stukjes weer
in verband met de artikelen serie /reeks over Amsterdam, en nu over Amsterdam
Nieuw -West
Tot mijn stomme verbazing zie ik het volgende:
Onder de titel van Moeras en Sloten een artikel van
Luuk Wijmans uit Amsterdam en hierbij een klein gedeeelte over dat ,,Onderzeertje"
Vanaf het Aalsmeersplein naar Sloten.
Het hoogtepunt van die tocht door woestijn en wilgenbosjes was
het passeren van een rood gelakt
eenpersoons onderzeer uit de 1e
Wereldoorlog bij een garage aan de Oude Sloterweg
Wat leuk om een reactie te krijgen op mijn stukje in
het Parool.
Ik ben al even op jouw site wezen kijken en
vanzelfsprekend mag je mijn stukje gebruiken.
Je hebt echter zoveel tekst op jouw site
staan, zodat ik zeker terug zal komen om alles te kunnen lezen.
Leuk hoor.
Christien van der Neut
Foto van Willem Buikie ( in het midden ) rond 1959
Foto is van Ben van Merendonk
Hallo Jaap
Er
staat ergens in de site dat er een pianist op een bakfiets door de buurt ging.
Dat herinner ik me nog zeer goed als jongetje van ongeveer 10jaar. het wasvroeg
in de jaren 50.
Ik woonde toen (en nu wederom) in het begin van de Jan Eef en die bakfiets(zonder
paard) kwam zelden langs.
In die zeldzame gevallen stopte hij aan de
overkant in de buurt van Simon de Wit alwaar ik tegenover woon, en de pianist klom
op- en in de rechthoekige
tent waar de piano in stond.
Ik herinner mij dat hij met grote en wijde armbewegingen populaire
pianoconcerten speelde, zoals het 1e pianoconcert van Tchaikovsky,
of het overbekende Warchau Concert (luister deze via YouTube en je kunt ze
meezingen).
Ik ging daarvoor snel naar beneden om voor de kar in de groep mensen mee tegaan
luisteren.
Als dat stuk weer eens op Radio 4 te horen is ga ik bijna weer naar het raam
om te kijken of hij daar weer staat!
Aan de zijkant van de bakfiets waren achter glas krantenknipsels en foto's te
zien van deze pianist, wereldberoemd in Amsterdam.
Ook in die jaren 50 was er een ontsporing van tramlijn 7 die daardoor de etalage
van de speelgoedwinkel, recht tegenover de Witte de Witstraat,
binnenreed.
Had ik daar maar een foto van!
Veel later, 2-7-2003 (als de datum nog klopt in mijn PC bestand) gebeurde
hetzelfde, alleen bleef de tram gelukkig steken bij het kettinghek langs destoep.
Ik zat in die jaren 50 op de St Leoschool aan de Cornelis Dirksz.straat en
speelde vaak aan de modderige kant van een watertje , daar waar nu een
tandheelkundig centrum staat.
Aan de andere kant, op de Admiraal de Ruyterweg ( Krommert) zie je nog het
bruggetje waar vroeger het watertje onder door liep.
Nou ja, stil stond enmodderig te wezen.
Ook de kanten van de Admiralengracht liepen als een strandje af waardoor je
gemakkelijk met drijvende plankjes en vlotjes kon spelen.
Kwam dus
regelmatig met modderige schoenen thuis!
Ja, leren schoenen want gympen bestonden nog niet. Poetsen dus, zeker op Zondag!
Het was ook de tijd dat in het Erasmuspark, ik noem het nog steeds het Jan
van Galenpark, twee boerderijen stonden.
Die moesten verdwijnen want met vrachtwagens vol aarde en zand werd er een dijk
aangelegd vanaf de Jan van Galenstraat, afbuigend bij de grijsmodderige
Erasmusgracht, naar de Mercatorstraat.
In die zanderige dijk kon je leuk spelen en graven, niets was afgezet zoals
tegenwoordig.
Ik vond daar talloze stenen pijpjes, meestal alleen de kop, maar na lang zoeken
vond je ook pijpjes met nog een kort steeltje.
En die waren natuurlijk heel geschikt om thuis te bellenblazen.
Wie heeft er foto's van de 2 of 3 haringstallen op de brug Admiralengracht /
Jan Evertsenstraat?
De laatste haringstal is in de jaren 60 of 70 (??) verhuist naar de
Raadhuisstraat hoek singel.
Hij staat er nog steeds, inclusief de originele haringboer.
Hij was laatst verbaasd dat ik hem nog kende toen hij nog aan de Admiralengracht
stond!
Tegenover de Witte de Witstraat was dus een speelgoedwinkel waarnaast een
melkboer (Salentijn) en de melkboer op de Admiralengracht (Wechum), alwaar
ik soms op de pof een half literje melk moest halen.
Tussen de bioscoop West End en de speelgoedwinkel was ook een elektriciteit
winkeltje waar ik af en toe een rolletje schelle draad haalde.
Daarmee begon mijn hobby, wat ook mijn beroep werd, elektriciteit, radio, en
alles wat daarmee samenhangt.
Misschien hebben anderen aanvullingen op mijn verhaal en ook foto's van de
winkels en locaties die ik noemde.
Groeten, Ruud C
Voor en achterkant van een 1 Gulden Bankbiljet
Limonadesiroop Exota
Green spot
Sisi
Riedel
Kist Cola, een soort goedkopere Coca Cola
Hallo Jaap
Via mijn oude buurmeisje, ben ik op je site
terecht gekomen, ik heb daar best wel van genoten, ik ben in 1947
geboren en
mijn ouders woonden in de Davisstr. 54 1 hoog dus precies boven de bakkerij,
’s morgens vroeg hoorde
je de broodkarren naar buiten rijden, deze
handkarren stonden op houten wielen met een ijzeren rand dus dat maakte
wel
lawaai.
Maar daar wen je vanzelf wel aan, ook aan
het ‘slaan’ van het deeg raakte je gewend, voordeel was wel altijd
dat wij
voor opening van de winkel vers brood in huis hadden.
Met de groenteman Coen
Borger die tegenover bakker Pool zat ben ik vaak mee geweest om met het
bootje via de
overhaal (postjeskade) groenten te halen.
Naast zat Kerno de
kruidenier, waar wij de gasmuntjes haalden.
Ik heb daar tot mijn 13e jaar
gewoond, toen zijn we verhuisd naar de Vespuccistr. Precies op de markt.
http://www.verbaarsjes.nl/geheugen/index.html
hier staat nog een interview die ik ooit een heb gedaan voor een
buurtkrant Kompas
Kerno, zat op de Hoofdweg
naast de groenteboer,
en de drogisterij van Ebeling in, dus richting
Postjesweg, buurmeisje is Sonja Terneuzen, woonde boven Minnebo op 184”’
Op de hoek van Davisstr. En
Hudson, zat aan de kant waar ik woonde Doppie de Kleermaker, dan kreeg je Bolte de bakker doorlopend
naar het Columbusplein, kreeg de Hartog de
melkboer, daar tegenover zat Verheul de sigarenboer, terug naar de Hudsonstr.
Had je v/d Berg met een
kruidenierszaak later begon hij daar soort van snackbar in.
Er heeft ook nog
een automaterialenzaak in gezeten.
Op
de Hoek van Balboa en Vespucci zat van Weelde sigarenzaak op de andere
hoek Café Piet Bakker Apotheek Balboa daarvoor zat clubhuis
kompas erin
Hudsonstr. Hoek magelhaenspl.
zat Leen
Ros Groente en Fruit die is in 1970 overgenomen door Rob Bos Daarnaast
zat een melkhandel van Andre Goessen
Na apotheek Balboa kwam clubhuis
kompas in onder leiding van Pater van Opbergen Kompas zat
daarvoor in de school aan de Cabralstr.
Alwaar op de Hoek Jantje
Visser zat (gordijnen) na zijn overlijden door zoon Ruud overgenomen
Vespuccistr. 17,19 zat vroeger
de Stuivershoek, een soort afbetalingwinkel die heeft er gezeten
tot ergens begin jaren 70.
Ik heb zelf ook jarenlang bij
Jacob Maris gezeten, ooit heb ik daar nog eens een reunie georganiseerd, mijn lagere school was de Crijssenschool,
ook daar heb ik een reünie
georganiseerd.
En zo kan ik nog wel even doorgaan
Groet
Theo van Wijnkoop
Hallo Jaap,
Via Bets Schut- Bakker, de zus van Gerard, kreeg ik te horen dat je direct
contact met me wilde opnemen ivm buurtinformatie.
Dat is misschien wel zo
makkelijk. Nu doe ik alles via Bets, die bij mij in de klas zat op de Cabotschool.
Ik heb je site ook doorgespeeld aan mijn
vroegere buurjongen Theo van Wijnkoop, die al enthousiast gemaild heeft
zoals ik net op je site las.
Ik woonde op de Hoofdweg 184''', boven de sigarenwinkel van de Jager.
Als kind was ik nogal bang voor haar want als ik iets over de waranda liet
vallen, werd ze altijd erg kwaad als ik het terug ging halen.
Toen ze stopten met de winkel kwamen ze onder ons op tweehoog wonen, ik was
toen een jaar of veertien. Eerst woonde daar buurvrouw Geel, geen kinderen.
Op een hoog de familie Minneboo, hun kinderen waren een stuk jonger.
Ik ben van december 1944. In de sigarenwinkel kwam een
schoonheidsspecialiste, reuze interessant.
Er hing meteen een heel andere lucht..
Naast ons op 182 woonde de familie Wolf. Zij hadden een aantal
meisjes.
Peter Post
Ik speelde met Ria Wolf.
Aan onze kant van de Hoofdweg had je slager Adolfs. Peter Post bracht daar
de bestellingen rond, ook naar mijn oma in de Magelhaenstraat.
Peter Post
Ik mocht dan een rondje achterop, was toen een jaar of vijf, hij al zestien
of zo. Toen hij met wielrennen begon ging ik altijd kijken met mijn vader.
De ronde van de Orteliusstraat o.a.
De eerste wedstrijden reed hij op die transportfiets. Later wedstrijden
in het Olympisch stadion op donderdagavond. Dan huurde mijn vader zo'n leren
kussentje voor me en dan aan het eind van de avond als de motoren in de baan
kwamen voor de derny wedstrijden, dat geluid en die geur zijn
me altijd bijgebleven. Ik houd nog steeds van wielrennen. Zelf heb ik
gekorfbald bij Rohda.
Groetjes, Sonja Schmidt -ter Neuzen
Hallo Jaap
Peter Post zijn vader had een slagerij in de 2e Keucheniusstraat op de hoek
van de "van Bossestraat" toen zijn vader gestopt is, is de zaak voortgezet
door zijn broer Bertus. Een andere broer van Peter had een slagerij op het
Purmerplein in A'dam Noord.
Hoe zijn ouders heten weet ik niet meer, heb zelf gewoond op nr 5 in de 2e
Keucheniusstraat.
Gr Ton Schulte
Van die zondagsbioscoop heb ik gevonden de woonkaart Jan van Galenstraat No 285
Eerst
was het een rijwielstalling, van van Stok, toen Johannes Teivers
en daarna ,,Het
Clubhuis van Speeltuinvereniging Mercator" !!!!!!!
De NZH had 2 tramlijnen.
De "kikker"
met de houten banken, reed van Sloterdijk t/o de Coca Cola fabriek naar de
Spuistraat. vanaf de Jan
Evertsenstraat was er een dubbel spoor ivm met de
asbreedte van de kikker en de gemeentetram lijn 13.
Eveneens reed er een
tram van de Spuistraat naar Zandvoort.
Met 2 soorten de
Hamburger met rieten kussens en de Boedapester met de midden instap en pluche
kussens.
Zij passeerden tussen Sloterdijk en Halfweg de speeltuin Zoete Inval.
Die bestaat nog steeds
maar is nu partycentrum. De tram ging door naar Haarlem en had een stop in de
Tempelierstraat.
Vandaar naar Zandvoort waar
nu het busstation is.
Ergens kwam ik de naam Julianaschool tegen.
Dat was de Prinses Julianaschool in de Willem Levendstraat, eind Admiraal de Ruijterweg bij de
Haarlemmerweg.
Groeten Ton Eijgenhuijsen
die vroeger in de Gibraltarstraat woonde
Ja Huisdieren
Eigenlijk wil ik eerst nog wat vertellen over
Pasen ( terwijl het Pinksteren is )
Jaaaah Pasen
Voor de Pasen had je in Amsterdam altijd een
jaarlijks terugkerend gebeuren,namelijk in de Etalages van de
Drankhandels / Slijterijen
Al dagen van tevoren ging ik kijken in die
etalages, tot dat het moment dat alle drankflessen er uit gehaald waren en
er ineens een grote Lamp in de etalage hing
Met daaronder houtmot of anders zacht materiaal
waar kippeneieren lagen
En dan natuurlijk alle dagen kijken tot dat de
kuikens er uit kwamen
Van die leuke gelige pluiswollen kleine
kippetjes, die allemaal als opgewonden speelgoedkippetjes de hele dag op de
grond lopen te pikken
Prachtig vond ik dat
En dan begon het grote spel
Pa luste af en toe een jong borreltje, en ging
dus in de slijterij een flessie jonge klare halen op de Postjesweg
En dan zeuren aan Pa z,n hoofd of ik ook een
kuikentje mocht, maar dan wel zo hard dat de winkelier het ook goed hoorde
Nou, dat lukte meestal wel, er werd door de
winkelier een kartonnen schoenen doos tevoorschijn getoverd
en daar werd het kuikentje in gedeponeerd en mee
naar huis genomen alwaar de schoenendoos met kuiken ook onder de grote lamp
gingen
Al met al werd het een heel familiegebeuren
Maaaar kleine kippies worden groot, en ook mijn
kuiken, en meestal belande dat kleine kuikentje na verloop van tijd toch in
de pan,
ook omdat we op drie hoog geen ruimte hadden, en geen kippenren
konden hebben
Ik ben er eigenlijk benieuwd naar of dat
kuikentjes verhaal zich ook in andere steden zich afspeelde
In Purmerend heb ik het in de jaren 60-70 ook
nog gezien bij een Slijterij, maar ja die was ook van oorsprong Amsterdammer
En Last but not least, ik was dit jaar rond de
Pinkster aan het vissen in de Schermer en toen ging ik daar in de buurt ff
een koppie soep en een broodje eten, in een plaatselijk restaurantje
Dat ik lekker in mijn soep zat te lepelen, keek
ik achter in de zaak, en wat zag ik tot mijn stomme verbazing
Een heel mooi rennetje met allemaal jonge gele
kuikentjes, met natuurlijke de onafscheidelijke gele warme lamp erboven
Prachtig
Gr Jaap
LS.
Bij
toeval belandde ik op deze site en was verbaasd zoveel materiaal te zien van
mijn oude buurt.
Hier en
daar zijn misschien wat onvolkomenheden (Gabralstraat is Cabralstraat) maar
over het algemeen bijzonder leuk.
Zelf ben
ik in de Cabralstraat geboren (1946) op nummer 36, boven de groentehandel
van Dam.
Mocht er
belangstelling zijn voor oude foto’s (heb ik ongetwijfeld ergens) laat het
dan even weten.
De winkel met de TV in de etalage was Visser (Visser’s leesbibliotheek.
Witgoed en speelgoed.)
Links daarvan was de sigarenwinkel (hoek Hudsonstraat) rechts
achtereenvolgens Joop Koppijn (hengelsport) en Metgod de kapper.
Op de hoek van de hoofdweg een kledingzaak (Betty Grable) De ijswinkel
op de hoofdweg was Ollivetti. (Naast Posno de banketbakker)
Ik kan nog eindeloos zo doorgaan maar voor nu laat ik het even hierbij.
Met vr. gr. Gerard Spits
Beste Jacob,
Onze "stoutste"avonturen bestonden wel uit
het "bakkie wippen"op de vrije woensdag- en zaterdag middagen.
We zochten een vrachtwagen waar we achterop
klommen en reden daarmede naar Almelo of Eindhoven, al naar gelang hun
route.
De meest gezochte waren nu de groenten- en
fruitwagens, dan viel er iets te eten ook onderweg.
Als we niets konden vinden liepen we naar
het Hekelveld, het grote vrachtwagencentrum in die tijd en vonden altijd wel
iets.
Als je niet meer terug kon ging je naar het
plaatselijke politie bureau en riep je wanhopig dat je verdwaald
was en je
moeder niet meer kon vinden.
De politie belde dan een bureau in Amsterdam
en een agent ging je ouders vertellen dat je weer terecht was en met
welke trein je terug gestuurd werd.
Dirk v.d.Broek kwam in die tijd bij ons langs met
een wagentje met een pony een halve liter melk brengen.
Z'n boerderijtje stond op de hoek van de Orteliuskade en de Jan Evertsenstraat.
Vr. gr.
Hans Elzenga
Magalaensplein / Willem Schoutenstraat
Beste heer Zwart,
Mijn ogen rolden zowat uit hun kas toen ik,
eigenlijk per ongeluk, op uw website terechtkwam.
Ik wil er nu een eerste korte reactie op
geven en verder nog eens naar wat materiaal op zoek gaan
om ook iets bij te dragen aan het geheel.
Zelf woon ik al jaren in Drachten, maar ik
ben geboren op 9 maart 1943 in de Vasco da Gamastraat
en heb de Juliana van Stolberg school
doorlopen van 1949 tot 1957.
De gaarkeukens op het Magalhaensplein heb ik
nog gekend en na de sloop van die dingen speelden
we graag op de zand- en modderhopen daar; dus
moeder kwaad zoals we eruit zagen.
Tot mij 23e heb ik in de Vasco da Gamastraat
gewoond en heel erg veel op uw website gaf mij dus
een schok van herkenning.
Fantastisch gewoon, ik heb er nog heel veel
zaken op na te zoeken zoveel gegevens bevat uw site
en de links naar andere.
Geweldig, ik ga op zoek naar
materiaal/herinneringen en neem aan dat ik dat aan u kan sturen?
Met vriendelijke groeten,
Wat ik me ook weer herinner is,dat we altijd fietsen huurden voor een kwartje.
Ik
meen Hudsonplein? ( Magalaensplein Redaktie )
Die krengen trapten alleen maar door.
Mijn eerste nieuwe fiets kreeg ik toen ik 17 was.
Dichtbij de Vespuccimarkt had je ook een plein(met
school)en een speelveld ervoor.
Daar op de hoek had je een snoepwinkel
met een hele hoge toonbank dieschuin afliep.
Op zondag open vanwege de 10 cent
zakgeld die je kreeg.
Als je wat
uitgezocht had,wat uren duurde natuurlijk,lieten ze het snoepgoed van
boven naar beneden glijden.
Beste Hr.Zwart
Ik was een beetje aan het zoeken
op internet en dacht laat ik eens oud Amsterdam invoeren en kwam op uw
pagina terecht.
Het leuke is wel dat ik een
jonkie ben die reageer.
Ik ben geboren in 1959 in de
Jacob v Lennepstraat achter een fietsenmaker.
Na 1 jaar zijn we verhuist naar
de Orteliusstraat het nummer weet ik niet, maar wat ik wel nog weet is
dat er op 1 hoog een gezin woonde
waarvan ik dacht dat de vader en
moeder in het circus werkte of hebben gewerkt hun zoon heette Ronnie.
Wij woonden in een benedenhuis.
Na 3 jaar zijn we verkast naar de
v. Speykstraat 69 3 hoog.
Als we het portiek uitkwamen en
gingen gelijk rechtsaf liepen we de speeltuin in van plan west.
Maar nergens lees ik hier iets
over wat jammer.
Wat ik mij wel voor de geest kan
halen is de meidenschool St.Jan ik zat zelf op de St.Leoschool.
Er was iemand die zei dat
de school in de Pieter v/d Doesstraat was helaas het was Cornelis Dircksstraat.
Ja de schooltandarts Drent
was onze tandarts en hij floot altijd en natuurlijk ons zwembad het
sportfondsenbad.
Ook het Jan v. Galenbad werd
altijd druk bezocht door ons een stukkie lopen maar ach je wist niet
beter.
De Hr. Winkel en heb nog ergens
een naam gelezen noemde de naam Slijderink.
Dat was onze bovenmeester.
Toen wij van school gingen is hij
na 3 jaar met pensioen gegaan dacht ik en enkele jaren later overleden.
De kerk in de Chassestraat ook
niet onbekend.
De 1e communie
gedaan.
Even verder doorlopend de
straat in had je een kleuterschool met nonnetjes die “les”gaven en niet
te vergeten juffrouw Monique.
Leuk om eens ouwe foto’s
terug te zien en dan te bedenken goh dat weet ik nog zoals het bank
gebouw wat gebouwd werd bij het Rembrandtspark.
Wij noemde dit vroeger het
landje.
In 1974 zijn mijn moeder en ik
verhuisd naar de Flevopolder en hebben Amsterdam achter ons gelaten
en kwamen alleen nog in de stad
met verjaardagen.
Met vriendelijke groet
R.Nieuwenbroek
Dag Jaap, herinner je de zwemles nog aan de
hengel?
Ik heb A en behaald in het Jan van Galenbad toen ik vijf/zes jaar
was.
Het zwemseizoen begon op Luilakdag.
Dan zat
ik eerst 's ochtends vroeg op de stoep bij bakker Bolt voor de luilakbollen
en dan door naar het zwembad dat ging open om 7 uur.
In de kassa stond een leitje waarop de
watertemperatuur stond, 11 graden, herinner ik mij.
Het water was altijd koud. Verwarming kende
je niet. En dan ging je door dat ijzeren draaihek.
Hokje zoeken en voor je
het water inging moest je door de douchebak en altijd een badmuts op
anders mocht je het water niet in,
al had je als meisje nog zulk kort haar.
Het water lag al spiegelend op je te wachten met die blauwe
tegels.
Als meisje mocht je wel in het jongensbad
en dat deden we ook wel als er geen hokje meer was en voor de spanning
natuurlijk.
Kwam er een jongen achter je aan dan vluchtte je gelijk naar het
meisjesveld, daar was je veilig want de badjuffrouwen waren reuze streng.
Op de scheiding van de twee velden
stond de snoepkiosk.
Ik at daar voor het eerst een mousselientje met roze suiker, verrukkelijk. En ja die zakjes chips met een
blauw zakje zout erin.
Je had ook snoeparmbandjes.
Het Jan van Galenbad hoort gewoon bij de zomers van
mijn jeugd.
Ja het geluid van het zwembad als je over de Orteliuskade liep,
dan ging je gelijk harder lopen.
Bij het zwembad was ook een
wacht die op je fiets of de kinderwagens paste.
Je kreeg dan een munt die je
later weer bij hem inwisselde.
Heeft jouw vrouw ook nog herinneringen aan
dit zwembad?
George, mijn echtgenoot, ging altijd naar het Mirandabad.
Hij kwam uit Zuid. Helemaal leuk die foto van tram met
brievenbus.
Zag het weer helemaal voor me dat je
achter de tram aanholde om de post nog in de bus te doen.
Bij het Centraal
Station werden die bussen dan geleegd. Wanneer is dat eigenlijk afgeschaft?
Nou Jaap ik stop, groetjes aan jullie van
George en mij
De brievenbus achter op de tram is in
1972 gestopt ( Red )
Je toont een heel klein fotootje van de z.o. hoek Marco
Polostraat / Cabotstraat met de levensmiddelen winkel van Hagen (ingang Cabotstraat 9).
Dat is vlak bij mijn geboorte plaats…
Het perceel op de
hoek in de Marco Polostraat draagt nr. 114 en ik ben op 98 geboren…
Ik ben vele, vele malen in de winkel van Hagen
geweest.
Hij en zijn vrouw stonden in de winkel.
Ze hadden twee dochters, als ik me goed herinner.
Alles
kocht je via de toonbank en alles werd afgewogen.
Kaas werd voor je ogen in
plakjes
gesneden.
Prijzen werden met de hand opgeteld en
mijnheer Hagen maakte weleens een foutje.
Meestal in zijn voordeel, geloof
ik. En als je lege flessen terug bracht vergat hij wel eens het statiegeld af
te trekken…
Mijn vader kwam op vrijdag met zijn loon thuis. In (vaak
splinternieuwe) bankbiljetten en munten.
In een doorzichtige enveloppe.
Op
woensdag had mijn moeder geen geld meer.
Bij Hagen kocht ze wel eens
op de reutel…Hagen verhuurde ook wasmachines.
Vierkante Hoover
wasmachines.
Dit reed hij met een klein bestel autootje door de
straten.
Op zijn rug droeg hij die machines de trappen op en
af. Huur: ƒ 1,50 per dag…
Later ging Hagen met de tijd mee en maakte van
zijn winkel een zelfbediening winkel.
Mijn zuster met haar vriendin
in de Hudsonstraat met een hele mooie Citroen rond 1958 !!!
Dit is een foto van de korfbalploeg Cabot I. Ik ben de tweede van rechts vooraan, met die lange benen.
Daar ben ik 11 jaar. Rechtsnaast me zit Nelly Overstegen uit de Orteliusstraat en links EllySpijker.
Foto van Sonja Schmidt
Hoi
Jaap,
Is
leuk dit item.
Ik
heb op het Columbusplein op school gezeten, maar dat was al bekend.
De
naam Flentge zegt mij nog wel wat, Eddy Flentge was een klasgenoot.
Verder heb ik bij die slagerij op de hoek van de Davisstraat een keer een
varkens blaas gehaald om een trommel te maken.
Daar heeft die man nog aardig wat moeite voor gedaan, want ik kreeg hem schoon en
kon hem zo gebruiken.
Ik
geloof dat zoiets dan moet worden uigekookt enz. Later besef je dat wat beter.
Af
en toe speelde ik daar in de speeltuin, maar je moest er geloof ik lid van zijn.
Verder gingen we er voor en na schooltijd knikkeren in de gootjes van de
stoeptegels die
er tegen de huizen lagen.
Of
we zaten er met een rij kinderen te branden met een brandglaasje en dat was dan
aan de
kant van het plein waar ook de slager zat.
Met
de rug tegen de gevel, benen gespreid en ertussen een stukje celluloid, van dat
zwarte
geribbelde wat op heel veel fietssturen zat
en er door ons dus werd afgepulkt.
foei.
Maar we hadden ook wel oude fotonegatieven en dat stonk ook lekker.
Verder weet ik niet echt veel over het Columbusplein.
Wel
is mij de familie Saras nog bekend die in de buurt van de slager woonde.
Bedankt voor deze doorstuur, ik heb hem ook even naar mijn zuster in Purmereutel
gestuurd.
Groeten,
Fred Knol
Bovenste Rij, Helemaal Links Peter Schoonderwoerd
3 e van Links Jan Donkersloot 4 e
van Links Dirk Tolstra
4 e van Rechts Jacob Zwart
Bovenste
Rij in het midden met strikje en colbertje Kees van Woerkom
2
e Rij van Boven 1 e Rij Links Barend van den Eijkel 2
e van Links Dirk Kooij 2e rij helemaal rechts
Albert v Vliet
Helemaal
rechts met handen op de knieen Hendrikus Westerik
Ineke van den Berg staat op de
2 e rij van onderen , 2e van links, naast Hendrikus Westerik
Andere klasgenoten waren
Dirk Tolsma, Peter Schoonderwoerd, Hendrikus Westrik, Cornelis Jan
v Assendelft, Pieternella van de Beitel,
Josephina van der
Berg,Pieter Buisman, Gerrit van Dam, Barend van Dijk, Jan
Donkersloot, Barend van den Eijkel,
Irene Marg. Van Gestel,
Marianne van Ginkel, Marjan Heleen de Groot, Antonius den Hoed,
Anna Geertruida Hol,
Maria E den Houdijker, Johannes van der Kamp,
Barend J Kelders, Marja Klaassenbos, Martha van der Klei,
Sijbrechtje
van der Kroef, Oege Stephen Lit, Yvonne Luuring, Hans Meijnen,
Johanna M. Oudakker,
Marinus Jan Prins, Dorothea B/Reussien, Johan
Pieter Franciscus Koek, Frans Sininia, Jan Uijtewaal.
s
Morgens schoor mijn vader zich met een mes, voor de spiegel in de
keuken.
Om het mes aan te zetten hing er een brede leren riem aan het
rekje niet handdoeken en theedoeken.
In de scheerdoos, een klein, met
rood leer bekleed koffertje waarin nog twee scheermessen in speciale
gleufjes rustten, zat ook een wetsteen om de messen vlijmscherp te
maken.
Wij mochten niet aan de doos, laat staan aan de messen komen,
maar soms als ik aan de keukentafel naar
het scheren zat te kijken,
zeepte hij mij grinnikend in en schraapte het
zeepschuim
van mijn wangen met
de gladde achterkant van het scheermes.
Ik zat trots
en kaarsrecht op de stoel, maar rilde bij de gedachte dat hij in mijn
vel zou kunnen
snijden zoals hij regelmatig bij zichzelf deed.
Onderstaande 3 Foto,s zijn van
de Kapperszaak ,, De Barbier " op de Gouw in
Purmerend met Oude Kappersartikelen
en ook oude Emaille Reclamemateriaal
Dan
moest hij het wondje deppen met aluin en met een plukje watten erop
naar de winkel
Zaterdags
na het sluiten van de winkel en na een kop koffie en een sigaar met Henk
wandelde
hij om de hoek naar de kapper op het
Columbusplein om zich te laten knippen en scheren.
Als ik ook geknipt
moest worden, mocht ik mee, maar ik had altijd het gevoel dat hij liever
alleen ging, dat het zîjn halfuur van de week was.
Dat hij er ook wel
trots op was met mij of een van mijn broers, als die aan de beurt waren,
tussen de andere mannen te zitten, maar dat hij ervan genoot bevrijd te
zijn van zijn gezin om
even de onbezorgde heer te kunnen zijn die hij
diep vanbinnen was.
Bij de kapper rook het naar eau de cologne en zeep
en sigaren.
Voor de spiegelwand met de marmeren wasbekkens stonden drie
scheerstoelen met leren
zittingen, armleuningen en bovenop de rugleuning een nikkelen hoofdsteun met een rol
papier waarvan voor
elke volgende klant een schoon deel beschikbaar kwam als het oude eraf
was gescheurd.
De kapper had twee knechts, maar mijn vader knipte hij
altijd zelf
Mijn vader verdween onder een schoon wit kaplaken en de kam
en de schaar van de kapper
begonnen om zijn hoofd te dansen. Soms stopte
de kapper even om mijn vader gelegenheid
te geven een trek van zijn
sigaar te nemen, die op een asbak met een hoge nikkelen poot naast de stoel
lag.
De andere
mannen rookten sigaren of
sigaretten en lazen kranten of
tijdschriften, of praatten over
de toestand.
Wat er nu weer op
de bon was gekomen, hoe vaak er
luchtalarm was geweest en hoe
Blauw-Wit had gespeeld tegen De
Volewijckers.
Maar je
merkte dat niemand graag hardop zei wat hij van de
Duitsers of de NSB'ers dacht.
Na het knippen zeepte de kapper mijnvader
in en schoor hem met net zo'n mes als mijn vader zelf had.
Als hij helemaal glad was, depte de kapper zijn gezicht met een warme doek en
daarna met eau de cologne.
Dan kamde en borstelde hij zijn haar, pakte
een nikkelen spuit met een zwarte rubberballon en vroeg in
de spiegel
aan mijn vader: 'Friction, meneer?'
ls mijn vader instemmend knikte, verstoof hij geurige wolken over
zijn haar,
masseerde het krachtig en
wreef het stevig schoon met een dikke witte handdoek voordat hij het
opnieuw kamde en borstelde.
Tenslotte pakte hij een ronde spiegel, die
hij achter mijn vaders hoofd hield, zodat die
in de grote spiegel
kon
zien hoe zijn achterhoofd eruit zag.
De fooi die mijn vader bij het
betalen gaf, liet de kapper luid in een metalen schaal rinkelen
onder
het uitroepen van
'Pot voor meneer.' De knechts glimlachten tegen
mijn vader en zeiden:
'Dank
U wel, Meneer
Als ik geknipt moest worden, moest ik al mijn moed verzamelen om tegen de
kappers
knecht te zeggen dat ik het overal even kort wilde en niet met
een fietskuifje.
Mijn tweede broer had het ook kort, maar mijn oudste
broer mocht het lang, net als mijn vader
Die patatzaak/snackbar op de hoek
Hudsonstraat/Davisstraat was trouwens van mijn oom Jantje Pafort.
Ik mocht daar wel eens ijs verkopen.
Ze hadden zo'n loket aan de
straat ook voor patat.
Ik heb wel patat staan snijden met zo'n
apparaat aan de muur.
Die patat werd eerst voorgebakken, en
in de zaak stond een jukebox en dan kreeg ik wat dubbeltjes om plaatjes te
draaien.
Vooral Oh Carol van Neil Sedaka was
mijn favoriet.
Hoog in de hoek van de zaak had hij ook
een televisie, kon je aan een tafeltje zitten kijken.
Hoi Jaap,
Op het mercatorplein nummer 42 is
van 1934 – 1959 is gevestigd geweest Slagerij Denkers, deze is in
1959
verhuisd naar de Louis Bouwmeesterstr.
Deze gegevens kloppen want ik ben
al vanaf ‘ 57 bevriend met één van zijn zoons
Groeten van Theo van Wijnkoop
Dit gedeelte van de Jan Evertsenstraat is in
1925 Jan Evertsenstraat bij de Vespuccistraat
gebouwd
naar ontwerp van J.M. van der Meij Volgens opschrift gaat het hier over modern Amsterdam
Hallo Jaap
Zwart,
Kom per ongeluk op je site
en ben al een hele tijd aan het lezen wat mensen zoal geschreven hebben.
Geweldig dat dit allemaal
bewaard blijft en ik wil er wel wat aan toevoegen.
Mijn naam is Els
Kuiper-Pomstra en ik woonde in de Pieter v/d Doesstraat, een zijstraat van
de Jan Evertsestraat,
als je het poortje
onderdoor ging kwam je bij een tandartsencentrum, heb er nu nog trauma,s van,
en er tegenover
had je het sportfondsenbad
west .
Ik ben in 1946
geborenen en heb er tot mijn trouwen, in 1966, gewoond,
Heb nog een klein jaartje
gewoond op de Jan van Galenstraat richting de Hoofdweg en daarna verhuist
naar Weesp.
Ging op de
Coppelstockschool naar school( helaas afgebroken staan nu huizen)
Mijn vader werkte als
portier bij de bioscoop het Hallentheater en daar ben ik op 17jarige
leeftijd ook gaan werken als ouvreuse
en caissière.
Marja
was erg bekend in Amsterdam, vooral zijn kroketten, mensen kwamen overal
vandaan om ze te kopen,
ook het ijs was erg bekend en de mousselintjes, roze ronde cakejes die
doormidden gesneden werden, en dan met slagroom ertussen.
Mijn
familie bestond uit elf personen (negen kinderen).
Mijn
vader was communist en ik heb ook in mijn jeugd met de waarheid gelopen.
In
de oorlog heeft mijn vader gezorgd dat de joden, voordat ze weggevoerd
werden, hun spullen konden opslaan in het hallentheater
dat
aan de achterkant hele grote ruimte had, maar hij is verraden en in 1942, s
nachts opgepakt door de Duitsers en weggevoerd,
na zijn
veroordeling tewerk gesteld in Duitsland en gelukkig na 1 ½ jaar
teruggekeerd omdat de fabriek gebombardeerd
werd
door de geallieerde en hij zodoende kon ontsnappen.
Mijn
hele jeugd heb ik het prima naar mijn zin gehad in dit gedeelte van de stad,
je kon op straat spelen en
dat
deden we de hele dag als we vrij hadden van school, want er was ook niets
anders.
Wat mij vooral bij is gebleven is dat we slagbal met rondjes speelde, het
lijkt er op honkbal of softbal, omdat wij
( vooral
mijn broers) een slaghout hadden werden we altijd gevraagd om mee te spelen.
Ook het
pinkelen was erg in trek, dit alles kon gespeeld worden omdat bij ons in de
straat in die tijd nog maar 1 auto stond.
Heb mijn
zwemdiploma, s gehaald in het sportfondsenbad.
Het
snoepwinkeltje voor het Mercatorplein rechts af, ik weet die straatnaam niet
meer, kan ik mij nog herinneren,
daar
kochten wij altijd snoep, soldaatjes en ouwel. In de Jan Eversestraat op de
hoek met de admiralengracht
kan ik
mij de bakker nog herinneren
De
Trams, gestald in de Remise op/aan het Bellamyplein
foto
google maps
\
